Ανατροπή με πιο όραμα

Ο μοναδικός επαναστάτης διανοούμενος, Νόαμ Τσόμσκι πάντα επίκαιρος και σύγχρονος στη συνέντευξή του ποταμό που παρουσίασε η εφημερίδα  Εποχή της 31/01/201, αναλύει την κατάσταση στην Ευρώπη. Γράφει και προβάλλει  με ύψιστη ωριμότητα και ριζοσπαστική οπτική, χωρίς κραυγές και υπερφίαλες αναλύσεις την κατάσταση σήμερα στην Ευρώπη κάνοντας κρίσιμες διαπιστώσεις.
"Πιστεύω ότι πρέπει να διακρίνουμε το κοινό νόμισμα, για το οποίο οι συνθήκες δεν ήταν κατάλληλες, και το εγχείρημα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, το οποίο θεωρώ ότι αποτελεί σημαντική πρόοδο. Αρκεί να θυμηθούμε ότι για αιώνες ολόκληρους η Ευρώπη επιδίδονταν σε αμοιβαίες σφαγές με τρομαχτικές διαστάσεις. Είναι ουσιαστικό επίτευγμα ότι οι έχθρες μεταξύ εθνικοτήτων έχουν ξεπεραστεί και τα σύνορα έχουν εξαφανιστεί. Θα ήταν μεγάλο πλήγμα να καταρρεύσει η Συμφωνία Σένγκεν υπό μία υποτιθέμενη απειλή, που δεν είναι τόσο δύσκολο να διευθετηθεί και ίσως τελικά να συμβάλει στην οικονομική και πολιτισμική υγεία της ευρωπαϊκής κοινωνίας"

Ακόμη επισημαίνει με έμφαση: "Το πόσο μπορεί να προχωρήσει μια αναμόρφωση από τις υπάρχουσες μορφές κρατικού καπιταλισμού είναι συζητήσιμο. Αλλά δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι πολύ καλύτερα. από ότι είναι τώρα. Ούτε υπάρχει αμφιβολία ότι πρέπει να γίνει ότι είναι δυνατό μέχρι να εξαντληθεί κάθε περιθώριο. Αυτός θα έπρεπε να είναι ο στόχος ακόμα και όσων πιστεύουν στην κοινωνική ανατροπή και επανάσταση, η οποία θα φέρει μόνο μεγαλύτερα δεινά αν δεν προκύψει από ανένδοτη επιμονή του μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού, επειδή θα έχει αντιληφθεί ότι τα κέντρα εξουσίας εμποδίζουν κάθε βήμα προς την πρόοδο.

 Έτσι απλά αλλά με μεγάλο βάθος ερμηνεύει τις επίκαιρες καταστάσεις στην Ευρώπη και στην αντιμετώπιση του καπιταλιστικού συστήματος. Προφανώς οι  δύο αυτές κρίσιμες διαπιστώσεις  συγκροτούν  μια  μορφή αντικαπιταλιστικής πολιτικής  για την Ευρώπη. Η μία διαπίστωση επιλέγει ως διευρυμένο  πεδίο ταξικής πάλης την Ευρώπη, η οποία διαθέτει συγκριτικό πλεονέκτημα  και  η άλλη περιγράφει τους όρους της ταξικής σύγκρουσης  με το σύστημα, μέσω  της μαζικής και ανένδοτης επιμονής του μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού, ενώ  σκιαγραφεί  με μια απροσδιόριστη μορφή  τον τελικό  στόχο που θα υπηρετηθεί. Τον περιγράφει ως μια ευρύτερη  και διευρυμένη πράξη αντίστασης προς το σύστημα, για αναμόρφωση του κρατικού καπιταλισμού, για κοινωνική ανατροπή ή ακόμη και για επανάσταση, χωρίς να  καθορίζει ακριβώς τη μορφή και την κατάληξή του. Απλώς καλεί όλους να υπηρετήσουν  μαζικά   τις μορφές σύγκρουσης που ο ίδιος ενδεικτικά προτείνει ανεξάρτητα από επί μέρους διαφορές του λαϊκού κινήματος.

Είναι διαπιστωμένο ότι δεν είναι μόνο ο Τσόμσκι που προτείνει  μαζική αντίσταση για να υπάρξει συγκεκριμένο εναλλακτικό αποτελέσματα, χωρίς τελικό όραμα. Είναι επομένως δεδομένο ότι οι διανοούμενοι της Αριστεράς κατανοούν τους σημερινούς συσχετισμούς δύναμης και περίπου αρνούνται να προτείνουν  «τελικό όραμα» μετά την κοινωνική ανατροπή ή ακόμη και  μετά την επανάσταση. Προσπαθώ να  διαπιστώσω σε ολόκληρο τον πλανήτη, αξιόπιστα κινήματα, κοινωνικά ή πολιτικά  που  προτείνουν τελικό όραμα για μια, κοινωνία ή για μια διευρυμένη περιφερειακή κοινωνική οντότητα και δεν υπάρχουν  πουθενά.

Είναι προφανές ότι στις αναζητήσεις τους και στις προτάσεις τους εκτός από τους μαζικούς αγώνες που όλοι ευαγγελίζονται λείπει η επί πλέον διάσταση μιας ολοκληρωμένης οραματικής προοπτικής  που θα εμπνεύσει και θα συμβάλλει καταλυτικά στην αλλαγή των  πολιτικών και κοινωνικών συσχετισμών που θα επιτύχουν  πέραν από την μετακίνηση των ορίων εκεχειρίας μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας το άνοιγμα του δρόμου για το σοσιαλισμό που σήμερα ούτε προβάλλεται καν σαν συγκεκριμένο όραμα ούτε καθορίζεται ως εναλλακτικό ανατρεπτικό όραμα. Αυτή η διαπίστωση αποτελεί  την  αμείλικτη πραγματικότητα του σήμερα  στις αναζητήσεις της Αριστεράς Το έλλειμμα αυτό του τελικού οράματος κρατά την Αριστερά καθηλωμένη και αδύναμη να ανοίξει δρόμο διεξόδου προς μια ολοκληρωμένη οραματική κατεύθυνση.