Ένα κρίσιμο θεσμικό κενό

Η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε να προχωρήσει στη ρύθμιση του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου που λειτουργεί άναρχα  μια ολόκληρη 25ετία. Όμως έχει εγκαταλείψει στο έλεος της θεσμικής και οργανωτικής ανυποληψίας τη συγκρότηση της συνταγματικά κατοχυρωμένης αρχής του Εθνικού Συμβούλιου Ραδιοτηλεόρασης(ΕΣΡ), που λόγω αρμοδιότητας θα επιχειρήσει να αδειοδοτήσει τα ιδιωτικά ραδιοτηλεοπτικά κανάλια. Η  ελλιπής σύνθεση και συγκρότηση του ΕΣΡ, δημιουργεί τον κίνδυνο, οι όποιες αποφάσεις αδειοδότησης επιχειρήσει να εκδώσει  με τη σημερινή περίπου απονομιμοποιημένη συγκρότησή του να εκπέσουν στο ΣτΕ. Όμως εγκαίρως το Τμήμα Επικοινωνίας του ΣΥΡΙΖΑ( Ειδική Επιστημονική Ομάδα Εργασίας Ανεξάρτητων Αρχών) από το 2014, είχε επισημάνει το πρόβλημα και κοινοποίησε αρμοδίως πρότασή του, προκειμένου να αποτραπεί μια σημαντική προσπάθεια του Ραδιοτηλεοπτικού τοπίου που εκκρεμεί κατά προκλητικό τρόπο για μια ολόκληρη  25ετία Η πρόταση επισημαίνει τα εξής:

«Ως καταιγίδα έχει ενσκήψει, ο έντονος κλυδωνισμός του «κράτους δικαίου» των δημοκρατικών εγγυήσεων, των δικαιωμάτων και των ελευθεριών, από την σκληροπυρηνική πολιτική της νεοφιλελεύθερης συμμαχίας, της συγκυβέρνησης Ν.Δ ΠΑΣΟΚ. Διαχρονικά έχει καταγραφεί αθορύβως ένα ακόμη θύμα, δίπλα στην ανάλγητη οικονομική και κοινωνική πολιτική ισοπέδωση, οι Ανεξάρτητες Διοικητικές Αρχές. Η ρυθμιστική αιχμαλωσία που τους επιβλήθηκε, πλήττει με σφοδρότητα και τον ευαίσθητο τομέα της επικοινωνίας, ευνοεί τη διαπλοκή, τη χειραγώγηση της ενημέρωσης δημόσιου και εμπορικού τομέα ενημέρωσης, με σημαντικές  επιπτώσεις  των συμφερόντων της κοινωνίας των πολιτών.

Οι Ανεξάρτητες Διοικητικές   Αρχές (Α.Α), αποτελούν σύγχρονες θεσμικές μορφές που λειτουργούν μεταξύ κράτους και αγορών, και μεταξύ κράτους και πολιτών,  για να ασκούν εποπτεία ρύθμιση και έλεγχο, σε κρίσιμους τομείς της διοικητικής, οικονομικής και κοινωνικής δραστηριότητας, στους οποίους αμφισβητείται έντονα, είτε από την κοινωνία των πολιτών, είτε από οικονομικά ή συντεχνιακά συμφέροντα, ή κάθε αδιαφανής, ιδιοτελής ή παράνομη κρατική παρέμβαση και οι αθέμιτες οικονομικές πρακτικές των επιχειρήσεων και των παντός είδους οικονομικών και άλλων συμφερόντων (π.χ εργολάβων, κερδοσκόπων, διαμεσολαβητών, τυχοδιωκτών κ.α) που κατέχουν και δεσπόζουσα θέση στους τομείς αυτούς.

Η ασύδοτη και  άνομη δραστηριότητα της εκτελεστικής εξουσίας προκαλεί με την πολιτική της διαμεσολάβησης, την αδιαφανή, αποσπασματική, εξαρτημένη και ανεπαρκή εκπλήρωση της «αποστολής τους».

Επειδή όμως καμία εξουσία ή αρχή σε ένα δημοκρατικό κράτος δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι απαλλαγμένη από το δημόσιο έλεγχο, οι ανεξάρτητες αρχές πέραν από τη διοικητική, οικονομική και θεσμική αυτοτέλειά τους πρέπει να λογοδοτούν και να ελέγχονται ουσιαστικά απ’ ευθείας από το κοινοβούλιο, μέσω των επιτροπών του, (από την Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας), αφού η Βουλή των Ελλήνων αποτελεί στα δημοκρατικά καθεστώτα «κυβερνώσα δύναμη». Μερικές  Ανεξάρτητες Αρχές λόγω της σπουδαιότητάς τους είναι και συνταγματικά κατοχυρωμένες

Οι Α.Α δεν διαμορφώνουν δικές τους πολιτικές, ανεξάρτητα από τiς εκλεγμένες κυβερνήσεις. Απλώς στο πλαίσιο της εφαρμογής του Συντάγματος και των νόμων και της ασκούμενης πολιτικής εκδίδουν και ελέγχουν διοικητικές πράξεις, επιβάλλουν ρυθμίσεις, γνωμοδοτούν, αδειοδοτούν, σύμφωνα με το ισχύον νομικό, εθνικό, και ευρωπαϊκό πλαίσιο. Θεσμικές λειτουργίες που διευκολύνουν και ομαλοποιούν τις σχέσεις κεντρικής εξουσίας, αγορών και κοινωνίας των πολιτών.

Ο ΣΎΡΙΖΑ οφείλει να αξιολογεί τη λειτουργία τους στους κρίσιμους τομείς της οικονομίας και των θεσμών και να  παρεμβαίνει, προκειμένου να διασφαλιστούν όροι υγιούς  ανταγωνισμού, διαφάνειας, λογοδοσίας και ρυθμίσεις, προς όφελος των πολιτών, ανδρών και γυναικών, της προστασίας των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων απέναντι στους κινδύνους νέων ή παλιών μορφών επικοινωνίας και χειραγώγησης, τις αυθαιρεσίες της κεντρικής διοίκησης και των επιχειρήσεων σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος.

Η καθιέρωσή τους στο σύστημα εξουσιών της χώρας δεν έγινε σιωπηρώς ή αυτομάτως.  Ήταν καρπός μιας συγκεκριμένης «εκσυγχρονιστικής»  αντίληψης, για τη νομιμοποίηση της εκτελεστικής εξουσίας και την προσπάθεια των κυβερνώντων να μεταθέσουν ευθύνες για να  νομιμοποιήσουν τις πολιτικές τους και να μειώσουν τις δικές τους ευθύνες. Επιπροσθέτως οι Α.Α αντιμετώπισαν επιφυλάξεις από πολλές πλευρές (δογματικές πολιτικές αντιλήψεις, δικαστική εξουσία, συντηρητικούς κύκλους), από τους οικονομικούς ανταγωνιστές των αγορών και τα κυρίαρχα ιδιωτικά συμφέροντα.

√ Στην πρόσφατη περίοδο της πολύμορφης κρίσης της χώρας, η χειραγώγηση και η περιθωριοποίηση των περισσοτέρων Α. Α  είναι προκλητική. Ο ρόλος και η προοπτική τους υπό νέες πολιτικές και θεσμικές  προϋποθέσεις, με κυβέρνηση της Αριστεράς, αναβαθμισμένες και ανανεωμένες θεσμικά, διοικητικά οργανωτικά, είναι δυνατόν να παίξουν σημαντικό ρόλο ου συναρτάται ευθέως με τους στόχους, τη θεσμική υπόσταση και το προοδευτικό έργο της Δημόσιας Διοίκησης που ως  γνωστόν σήμερα νοσεί βαρέως.

Ο ρόλος των κυβερνήσεων στην απαξίωση των Α.Α

Η Ελληνική κοινωνία παρακολουθούσε τα τελευταία χρόνια πριν από την κρίση την προσπάθεια εξάρτησης και ενσωμάτωσής των Α.Α στη δικομματική εξουσία ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ, τις σκόπιμες καθυστερήσεις στην ανάπτυξη τους αντί της ανέλιξής τους της διασφάλισης της οικονομικής και θεσμικής αυτοτέλειά τους.

Το ΠΑΣΟΚ αρχικά προώθησε από το τέλος της δεκαετίας του 80, με βάσει την τότε επικρατούσα εκσυγχρονιστική αντίληψη το θεσμό των Α.Α. Όμως όπως  όλες τις «θεσμικές αλλαγές» που επιχείρησε να καθιερώσει κατά καιρούς τις αναδείκνυε αρχικά με εκκωφαντικό επικοινωνιακό θόρυβο και στη συνέχεια τις «αφυδάτωνε» και τις ενσωμάτωνε στο «Σύστημα ΠΑΣΟΚ» Δεκάδες είναι τα παραδείγματα. Πιο κραυγαλέα:

• Το άναρχο τοπίο στα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας και η μη νόμιμη λειτουργία των Ραδιοτηλεοπτικών Σταθμών(Ρ/Τ) επί εικοσιπενταετία (από το 1989), που εκκολάφτηκε  από την ανυπαρξία ελέγχου, την αδιαφάνεια, στα ασυμβίβαστα, την ανυπαρξία του  πόθεν έσχες, τη συγκέντρωση, την παραβατικότητα, στο ιδιοκτησιακό καθεστώς τη λειτουργία των εμπορικών μέσων. Στις συνθήκες ανομίας και ανυπαρξία εποπτείας    προκλήθηκαν, έλλειψη έγκυρης, ανεξάρτητης, ελεύθερης και πολυφωνικής ενημέρωσης, υποβάθμιση του πολιτιστικού περιεχομένου  της ψυχαγωγίας, της επιμόρφωσης και πλήρη εγκατάλειψη της προστασίας της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της παιδικής ηλικίας και των καταναλωτών/χρηστών, συνθέτοντας την σημερινή αποκρουστική «επικοινωνιακή χωματερή» του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου στη χώρα     μας.

• Τραγική πολιτικά περίπτωση επίσης, η περιβόητη πρώην Εθνική Στατιστική Υπηρεσία που μετά το όνειδος των «Greek Statistics» που μας διέσυρε διεθνώς ως κράτος- μέλος της Ε.Ε, μεταλλάχθηκε σε Ελληνική Στατιστική Αρχή και έκτοτε  εποπτεύεται  από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

• Την προκλητική περίπτωση της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας που περιβλήθηκε με υπερεξουσίες από την «τρίτη δέσμη ενεργειακών μέτρων» της Ευρωπαϊκής  Ένωσης για να συμβάλλει στην προώθηση της ενιαίας ευρωπαϊκής αγοράς ενέργειας και κατάφερε στο όνομα της άνετης, ασφαλούς  και κερδοφόρας διείσδυσης των ιδιωτών παραγωγών  στην ελληνική ηλεκτρενεργειακή αγορά, να απορρυθμίσει στην ουσία, το εθνικό ενεργειακό σύστημα.

Η ψηφιακή μετάβαση

Σήμερα ολοκληρώνεται στη Χώρα μας η μετάβαση στη ψηφιακή τεχνολογία, με προκλητικά διαβλητό και ευνοϊκό για τα συμφέροντα των ιδιοκτητών των εμπορικών μέσων τρόπο. Η μετάβαση ολοκληρώνεται  με νέο  αδιαφανή και μεθοδευμένο τρόπο, που τον  διευκόλυνε το εκτρωματικό νομικό κατασκεύασμα 3259/2007 της Ν.Δ του Κώστα Καραμανλή, που μεθοδεύτηκε με αντισυνταγματικό τρόπο προς όφελος των επικοινωνιακών δραστηριοτήτων των «νταβατζήδων». Οι «καναλάρχες» απέκτησαν νέα κερδοφόρα δραστηριότητα, των «παρόχων δικτύου» για τη διάδοση του ψηφιακού σήματος σε όλη της Ελληνική Επικράτεια, με απλόχερη και φτηνή διάθεση συχνοτήτων του ραδιοφάσματος, που αποτελούν ως γνωστόν ακριβό εθνικό πόρο.    

Χωρίς ενημέρωση της κοινωνίας των πολιτών για το τι σημαίνει μετάβαση στη ψηφιακή τεχνολογία των οπτικοακουστικών μέσων.

Με συνοπτική διαδικασία που ευνοεί το ιδιωτικό επιχειρηματικό κατεστημένο των εμπορικών ραδιοτηλεοπτικών μέσων και των εμπόρων ηλεκτρονικών συσκευών, σε βάρος του Δημόσιου συμφέροντος, του υπέρτερου αγαθού της ενημέρωσης και των χρηστών /καταναλωτών που επιβαρύνθηκαν το κόστος του εξοπλισμού της μετάβασης κατά τις κοινοτικές οδηγίες.

Χωρίς ολοκληρωμένη και διαφανή εθνική πολιτική παραγωγής περιεχομένου και  δικτύων πρόσβασης.

Χωρίς πολιτική διαχείρισης και εποπτείας  των νέων μέσων κοινωνικής δικτύωσης που συνοδεύουν την ψηφιακή έκρηξη

Χωρίς καν να έχει ρυθμιστεί για δεύτερη φορά μέσα σε 25 χρόνια, το μείζον θέμα της αδειοδότησης και της ρύθμισης των ραδιοτηλεοπτικών σταθμών της Χώρας. Η Ελλάδα είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα  όπου όλα τα Οπτικοακουστικά μέσα Δημόσια και Ιδιωτικά λειτουργούν σήμερα σε συνθήκες ανομίας ή ελλείψεων. Η περιγραφή του πρωτοφανούς φαινομένου της ανοικτής διαπλοκής είναι συγκλονιστική. Χωρίς κανένα απολύτως έλεγχο συνεχίζουν το διευρυμένο Οπτικοακουστικό πλέον έργο τους, με τον ποιο άνετο και κερδοφόρο τρόπο, για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τα τεράστια ελλείμματά τους που το ύψος τους ανέρχεται σε αστρονομικά ποσά.

√ Ανύπαρκτη είναι και σήμερα η  διαδικασία αδειοδότησής τους. Ανύπαρκτοι είναι και οι έλεγχοι διαφάνειας στα οικονομικά τους. Οι οριοθετήσεις και οι απαγορεύσεις που συνοδεύουν τον έλεγχο των μέσων επικοινωνίας Η αποφυγή συγκέντρωσης υπερβολικής δύναμης επιρροής από κάθε ιδιοκτήτη Μ.Μ.Ε. Η ανυπαρξία ελέγχου κατάχρησης δεσπόζουσας θέσης στην ραδιοτηλεοπτική αγορά και των ασυμβίβαστων δραστηριοτήτων(δημόσιες εργολαβίες  και άλλες δραστηριότητες). Ο έλεγχος του τρόπου απόκτησης οικονομικών μέσων για την ίδρυση ραδιοφωνικής ή τηλεοπτικής επιχείρησης. Η ονομαστικοποίηση των μετοχών του μετοχικού κεφαλαίου των επιχειρήσεών τους. Ο έλεγχος της  απαγόρευσης της  συμμετοχής των εξωχώριων εταιριών(off shore) στη μετοχική σύνθεση των κεφαλαίων τους. Η μερική απαγόρευση συμμετοχής ξένου κεφαλαίου (Εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης). Ο έλεγχος διαφάνειας στη μετοχική σύνθεση του κεφαλαίου, στον ιδιοκτήτη του μέσου, στους  εταίρους του, ημεδαπούς ή αλλοδαπούς, στο βασικό μέτοχο, στο διευθυντικό στέλεχος της επιχείρησης, και στα κάθε είδους παρένθετα πρόσωπα, όπως συζύγους, συγγενείς οικονομικά εξαρτημένα άτομα ή εταιρείες, τους μετόχους της επιχείρησης μέχρι φυσικού  προσώπου.

√ Όλα τα παραπάνω μέτρα που επιβάλλονται από το Σύνταγμα της χώρας (άρθρα 14,15) παρακάμφθηκαν με το νόμο Ρουσόπουλου (3259/2007).  Αν εφαρμοστεί με συνέπεια, μια ριζικά διαφορετική πολιτική στον ευαίσθητο αυτό τομέα των Ανεξάρτητων Αρχών μπορεί να αποκλειστεί ή να περιοριστεί στο ελάχιστο τα έλλειμμα της διαφάνειας και της οικονομικής διαπλοκής στα Οπτικοακουστικά μέσα, να επιβληθεί ο έλεγχος της διαφάνειας, του «πόθεν έσχες» και χο της οικονομικής αυτοτέλειας των ιδιοκτητών των μέσων, πριν «σκάσει» η φούσκα της επικείμενης οικονομικής κατάρρευσης τους από τα δυσβάστακτα χρέη τους, με χιλιάδες εργαζομένους στα Οπτικοακουστικά μέσα στο έλεος της ανεργίας.

Η Ριζοσπαστική  Αριστερά

 Ο Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, συνέβαλε στο παρελθών στη δημοκρατικοποίηση  του  θεσμού των Ανεξάρτητων Αρχών. Η επιλογή των μελών των συμβουλίων τους και η θεσμική κάλυψη της προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας των μελών τους, στις συνταγματικά κατοχυρωμένες αρχές, από τη Βουλή των Ελλήνων, ήταν πρόταση του, που τελικά υιοθετήθηκε, εντάχθηκε στο Σύνταγμα  του 2001 (Άρθρο 101^Α). Ο ΣΥΡΙΖΑ μετά τη συγκρότησή του σε ενιαίο κόμμα το 2012  στις συνθήκες της κρίσης ασχολήθηκε με το πρόβλημα αυτό.  Όμως οι προτάσεις του  δεν έχουν δημοσιοποιηθεί ακόμη, σε επίσημο ντοκουμέντο του ΣΥΡΙΖΑ.

Σήμερα στο μνημονιακό αρμαγεδδώνα που επικρατεί στη Χώρα,  η λειτουργία των Ανεξάρτητων Αρχών, που έχουν επεκταθεί  «σωρηδόν» σε πολλούς διοικητικούς τομείς, «ρυθμίζετα»ι, για τις συνταγματικά κατοχυρωμένες από το  τους Ν 3051/2002 και  4055/2012. Η «ρύθμιση»  είναι αδιαφανής και ψευδεπίγραφη. Ανάλογα ισχύουν και για τις υπόλοιπες που ρυθμίζονται επί τη βάσει του «ως ο νόμος ορίζει»

√ Στην ουσία οι περισσότερες αρχές είναι ενσωματωμένες στο σύστημα της κεντρικής εξουσίας, με αποτέλεσμα να έχει απολεσθεί, ο ανεξάρτητος ρόλος τους, ενώ η λειτουργία τους είναι υπονομευμένη και ελέγχεται πλήρως από την κυβέρνηση. Αποτέλεσμα να ακούγονται διάφορες επιφυλάξεις και παραφωνίες προς τη λαθεμένη  κατεύθυνση  της κατάργησή τους.

Οι  Α.Α στο σύνολό τους αποτελούν ένα νέο πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης, που χρήζει, επίκαιρης αξιολόγησης, εξέτασης, αναδιάρθρωσης και παρέμβασης με τη δέουσα σοβαρότητα, για να μην πισωγυρίσουμε οριστικά σε περιόδους του ασύδοτου κρατισμού και στην πλήρη νεοφιλελεύθερη ασυδοσία της Κεντρικής Διοίκησης,  σε συνθήκες της πολύμορφης κρίσης που μαστίζει τη χώρα μας. Δηλαδή ότι πιο  απάνθρωπο και επικίνδυνο έχει να επιδείξει η νέα καπιταλιστική βαρβαρότητα σε βάρος της δημοκρατικής νομιμότητας.

Το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ), η Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων(ΕΕΤΤ), Η Επιτροπή Ανταγωνισμού (ΕΑ) δεν μπόρεσαν να συντονιστούν και να αντιμετωπίσουν τον ασύδοτο και παραβατικό τρόπο της λειτουργίας των εμπορικών ΜΜΕ και την εκχώρηση της διαχείρισης της κρίσιμης για τη χώρα ψηφιακής εποχής στα ιδιωτικά συμφέροντα.

√ Η αντίδρασή του ΣΥΡΙΖΑ, στο σημαντικό αυτό ρυθμιστικό πεδίο, αποτελεί θεμελιώδη θεσμική προϋπόθεση, σημαντική ενόψει της ενδεχόμενης πολιτικής ανατροπής, που προοιωνίζεται στο άμεσο μέλλον.

Αναβάθμιση των Ανεξάρτητων Αρχών

Προφανώς υπάρχει μείζον πολιτικό ζήτημα συνολικής επαναξιολόγησης,  αναβάθμισης και θεσμικής θωράκισης ορισμένων Α.Α που σχετίζονται με το επικοινωνιακό χάος που επικρατεί στη χώρα μας, όπως το ΕΣΡ η ΕΕΤΤ, η Ε.Α,  Ο Συνήγορος του πολίτη, ο Συνήγορος του καταναλωτή αλλά και  η διασφάλιση της  πλήρους, διαφανούς, διαρκούς και δημοκρατικής λειτουργίας τους. Κορυφαία ρύθμιση η ανεξαρτησία τους από την κεντρική εξουσία που αποτελεί βασικό λόγο ύπαρξης των Ανεξάρτητων Αρχών.

Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει επεξεργαστεί και θα καθορίσει τα κριτήρια, που συγκροτούν όρους πλήρους ανεξαρτησίας τους. Πιο συγκεκριμμένα:

1.Το κριτήριο επιλογής του επικεφαλής τους (στις μονοπρόσωπες αρχές), των προέδρων και των μελών τους, με τρόπο που να διασφαλίζει την ανεξαρτησία τους από τις κυβερνήσεις τα ιδιωτικά συμφέροντα και τα κόμματα. Ο ρόλος της Βουλής στην επιλογή τους κάτω από κατάλληλες θεσμικές προϋποθέσεις, επιλογής των μελών των Προέδρων ή των επικεφαλής τους, μπορεί να αποβεί καταλυτικός για την ενίσχυση της ανεξαρτησίας τους με αυστηρή αξιολόγηση και έλεγχο των προσόντων του έργου τους και του προσωπικού τους κύρους Οι διαδικασίες που είχαν θεσμοθετηθεί μέχρι σήμερα για το σκοπό αυτό, είτε οδήγησαν σε παραλυτικές καταστάσεις, είτε υποβάθμισαν την αξιοπιστία τους, είτε το χειρότερο, τις ενσωμάτωσαν στο σύστημα της κεντρικής εξουσίας

2.Τις αρμοδιότητές τους, πρέπει να καθοριστούν με ακρίβεια και σαφήνεια. Για παράδειγμα ενίσχυση της ρυθμιστικής αρμοδιότητάς τους που αφορά στον έλεγχο της διαφάνειας της ιδιοκτησίας των Ραδιοτηλεοπτικών Μέσων ενημέρωσης, στη μετοχική σύνθεσή των κεφαλαίων των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στα Μέσα Ενημέρωσης και στις αρμοδιότητες που περιλαμβάνουν, στη συγκρότηση και την εποπτεία των παρόχων δικτύου ηλεκτρονικών υπηρεσιών, στην  κατανομή των συχνοτήτων, στον έλεγχο των προγραμμάτων και του περιεχομένου, στην προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας των ανηλίκων και των καταναλωτών/χρηστών. Τη θεσμοθέτηση  μιας σύνθετης διαδικασίας ρύθμισης και συντονισμού της εποπτείας στον ασκούμενο έλεγχο  των Επικοινωνιακών Μέσων, από ομάδα συντονισμένων Αρχών (ΕΣΡ, ΕΕΤΤ, ΕΑ), ώστε να αποσαφηνιστούν πλήρως τα κανονιστικά και ρυθμιστικά καθήκοντά των Α.Α. και να αναβαπτιστεί ο έλεγχος της διαφάνειας και του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των Οπτικοακουστικών πλέον επιχειρήσεων παρόχων δικτύων και περιεχομένου

Να απαλλαγούν από το δικαίωμα του εκάστοτε αρμόδιου Υπουργού να μπλοκάρει ή να παραλύει τη λειτουργία τους και το ρυθμιστικό ρόλο τους. Για σημαντικές Α.Α, ο ρόλος της Βουλής σήμερα περιορίζεται στην έκφραση γνώμης της αρμόδιας Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας, ενώ ο αρμόδιος Υπουργός διορίζει όλα τα μέλη πλην του προεδρείου τους και  πρακτικά ισχυροποιεί το ρόλο της Κεντρικής Εξουσίας σε βάρος τους, ενώ δεν υφίσταται ουσιαστικός έλεγχος στις Αρχές από καμία  Επιτροπή της Βουλής

3.Τον προϋπολογισμό που τους διατίθεται, ενισχυμένο και με μορφές αυτοχρηματοδότησης  ώστε να διασφαλίσουν, ως προς την επάρκειά των πόρων του, τη βασική προϋπόθεση ικανοποιητικής και αποτελεσματικής λειτουργίας τους. Πρακτικές οικονομικής εγκατάλειψής τους ή περιορισμού των πόρων τους λειτουργούν αντικειμενικά στην πράξη ως μηχανισμοί υποβάθμισης και υπονόμευσης της εποπτικής και ελεγκτικής  ικανότητάς τους.    

4.Τη στελέχωση των Υπηρεσιών τους, που αφορά στην επάρκεια του    επιστημονικού  και διοικητικού προσωπικού τους με σαφή καθορισμό των αρμοδιοτήτων του.  που έχουν ιδιαίτερη σημασία στις Α.Α, αφού ασχολούνται με σοβαρά αντικείμενα που σχετίζονται, με υψηλή επιστημονική κατάρτιση, ειδική τεχνογνωσία, τη λειτουργία της οικονομίας σε προηγμένους και δυσλειτουργικούς τομείς και τα διεθνοποιημένα θεσμικά πεδία  π.χ για ελέγχους εξωχώριων εταιριών,   διευρυμένους οικονομικούς ελέγχους, χάραξη χαρτών κατανομής συχνοτήτων με διεθνείς προεκτάσεις κ.α καθώς και απαραίτητες γνώσεις στο δεσμευτικού χαρακτήρα και υψηλού επιπέδου γνωστικό αντικείμενο αναγκαίων  ευρωπαϊκών δραστηριοτήτων στον τομέα της ψηφιακής επικοινωνίας.

5.Την κατάργηση του αρμόδιου Υπουργού Μέσων Ενημέρωσης που δεν υπάρχει σε κανένα άλλο ευρωπαϊκό κράτος(Τα Ρ/Τ μέσα υπάγονται στα Υπουργεία Πολιτισμού), την αφαίρεση όλων ανεξαιρέτως των αρμοδιοτήτων που εξοπλίζουν τον εκάστοτε «αρμόδιο Υπουργό» να στραφεί κατά των αποφάσεών τους, καθώς και το Υπουργικό «δικαίωμα» που εμποδίζει τη δραστηριοποίησή τους (όπως π.χ η προαπαιτούμενη εισήγηση  Υπουργού  για τη λειτουργία των αδειοδοτήσεων των Ραδιοτηλεοπτικών μέσων από το ΕΣ), την κάλυψη της θεσμικής ανεπάρκειας των Αρχών να συντάσσουν επί μέρους δευτερεύουσες κανονιστικές πράξεις για να διευκολύνουν το έργο τους

6.Τη διαφάνεια, τη λογοδοσία και τη δημοσιότητα των αποφάσεών τους. Το ισχύον θεσμικό πλαίσιο για τη δημοσιότητα των αποφάσεων και τη λογοδοσία των Αρχών είναι ελλιπές. Η συχνότητα και το είδος της λογοδοσίας των Αρχών είναι αδιευκρίνιστη. Το μόνο αποσαφηνισμένο στοιχείο είναι οι τυπικές ετήσιες εκθέσεις των πεπραγμένων τους και οι ακροάσεις που πραγματοποιούνται στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής με ασήμαντη δημοσιότητα και χωρίς κανένα άλλο αποτέλεσμα. Είναι παντελής η απουσία οποιασδήποτε απόφασης ή επίσημης πληροφορίας σχετικά με την αποτελεσματικότητα της αξιολόγησης της δράσης των Α.Α από τη Βουλή.  Είναι για αυτό απαραίτητη η νομοθετική παρέμβαση  της Βουλής  και οι  τυχόν νομοθετικές πρωτοβουλίες της , για διαρθρωτικού χαρακτήρα βελτιώσεις του πλαισίου λειτουργίας των Α.Α, σύμφωνα με τις σύγχρονες εξελίξεις πχ εφαρμογή νέας τεχνολογίας ή άλλες υπερεθνικού επιπέδου ρυθμίσεις π.χ εναρμόνιση Ευρωπαϊκών Οδηγιών  που αφορούν στον Οπτικοακουστικό Τομέα.

Ομάδα Εργασίας του Τμήματος Επικοινωνίες του ΣΥΡΙΖΑ, σχετικά με τις Ανεξάρτητες Αρχές που συνδέονται με τη λειτουργία των Οπτικοακουστικών Μέσων».

20/11/2014