Συγκλίνουν οι προτάσεις της Αριστεράς για το χρέος;

 

Ο γνωστός οικονομολόγος Κώστας Λαπαβίτσας με άρθρο του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προτείνει «Αποτελεσματική και δημοκρατική αντιμετώπιση του χρέους». Άρθρο που αξίζει να διαβαστεί, διότι είναι πολύ σημαντικό και διαφορετικό από αυτά που μας είχε συνηθίσει ο Κ. Λαπαβίτσας .

Για πρώτη φορά μετά την κρίση χάρηκα να διαβάζω κείμενο  του. Ακόμη και το επίμαχο ζήτημα της εξόδου από το ευρώ το τοποθετεί στο σωστό timing, για τότε, στην αρχή της δημοσιονομικής κρίσης. «Ένα χρέος 300 δις ευρώ, κατά τα 2/3 ξένων δανειστών,90% ομολογιακό , και –απίστευτη τύχη- βασισμένο στο ελληνικό δίκαιο».

Τότε και μόνο τότε, θα μπορούσε να συζητήσει κανείς κάτω από σοβαρές πολιτικές  και κοινωνικές προϋποθέσεις, μια σύγκρουση με τους εταίρους και τους δανειστές, με απειλή την αποχώρηση της χώρας από το ευρώ. Πολύ σοβαρή και ορθή απειλή, για τότε στην αρχή,  που το Ευρωπαϊκό Τραπεζικό Σύστημα, ήταν φορτωμένο με τοξικά ομόλογα του ευρωπαϊκού Νότου.

Σήμερα κάτω από άλλες συνθήκες, η πρόταση του Κ. Λαπαβίτσα για την  «αντιμετώπιση με αποτελεσματικό και δημοκρατικό τρόπο του δημόσιου χρέους»  είναι σωστή και αν κατάλαβα καλά θα επιχειρηθεί  χωρίς προαπαιτούμενο την έξοδο της χώρας από την Ευρωζώνη. Το δημόσιο χρέος παραμένει στο δυσθεώρητο ύψος των 300 δις ευρώ, και προτείνει διαπραγμάτευση σκληρή και καλά προετοιμασμένη.

Η πρόταση αυτή είναι γνωστό ότι αποφασίστηκε πρόσφατα από το ΣΥΡΙΖΑ στο  Συνέδριό του. Μια κοινή επομένως  πρόταση διαπραγμάτευσης του χρέους, έστω και με κάποιες διαφορετικές αποχρώσεις  και όχι εξωπραγματικούς όρους,  σαν αυτούς που προτείνει το ΚΚΕ και ο αμετανόητος Π Λαφαζάνης σε πρόσφατη συνέντευξή του στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», θα ήταν μια ελπιδοφόρα προοπτική για την αντιμετώπιση του χρέους και προφανώς και για την ίδια την Αριστερά.