Η συνέντευξη του Γ Δραγασάκη στο ΒΗΜΑ 04/08/2013 και ο δογματισμός

Η συνέντευξη του Γ Δραγασάκη στο Βήμα της Κυριακής 04/08/2013, κατά τη διαπίστωση του Ν. Μαυρομάτη, όπως την παρουσίασε  στην  ιστοσελίδα  Αριστερό Βήμα, «έχει προκαλέσει μια σειρά από αντιδράσεις από διάφορες πλευρές του πολιτικού συστήματος». Άρα η επίθεση κατά της συγκεκριμένης συνέντευξης πρέπει να ενταθεί  για να συμβάλλει στον πιο αποτελεσματικό και καθολικό εκβραχισμό της, και κατ’ επέκταση να πλήξει την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ που εκφράζει ο Γ Δραγασάκης. Γνωστή άλλωστε μέθοδος των απανταχού δογματικών-ανοήτων.

Προωθώντας την τακτική αυτή ο Ν Μαυρομάτης, παραθέτει στο περιβόητο «Αριστερό Βήμα» ένα  κατεβατό σεχταριστικού  κάλλους και οικονομικού εκτρώματος κατά της συνέντευξης, που είναι πολύ δύσκολο να διαβαστεί από έναν, όχι αριστερό, αλλά τυπικά έλλογο αναγνώστη. Οι αυθαίρετες και παιδαριώδεις παραδοχές του κειμένου αυτού, συνθέτουν ένα πράγματι γραπτό μνημείο ανευθυνότητας, που προφανώς εκθέτουν ανεπανόρθωτα το συγγραφέα.

Για τον Ν. Μαυρομάτη, το συγγραφέα είναι δύσκολο πράγματι, αφού «όλο το σύστημα αντιδρά», να περάσει απαρατήρητη η συνέντευξη του Γ Δραγασάκη, όταν μάλιστα  στο πρωτοσέλιδο του Βήματος η συνέντευξη προβάλλεται με τον εξής πηχυαίο τίτλο «Από την ουτοπία στο ρεαλισμό» και υπότιτλο «Ο Γ Δραγασάκης αναγγέλλει τη μεγάλη στροφή του ΣΥΡΙΖΑ».  Αφού λοιπόν το λέει η ναυαρχίδα του ΔΟΛ έτσι θα είναι. Άρα ο ανεκδιήγητος Ν Μαυρομάτης δικαιούται να επιτεθεί στον Γ Δραγασάκη αφού τη στροφή τη διαπιστώνει και ο ΔΟΛ. Μάλιστα ο Ν Μαυρομάτης υπερθεματίζει και υπονοεί ότι η συνέντευξη του Γ. Δραγασάκη είναι περίπου μια από τα ίδια (ποια ίδια; στην καλύτερη περίπτωση αφήνει να αιωρούνται υπόνοιες και στη χειρότερη, δικαιώνει  το  ΔΟΛ που στιγματίζει τη συνέντευξη δια των τίτλων του Βήματος).

Το πρώτο ερώτημα-δίλλημα που θέτει ο κειμενογράφος  του «Αριστερού» Βήματος είναι αν «δικαιολογείται ο τίτλος (της εφημερίδας) από το περιεχόμενο της συνέντευξης ή μήπως πρόκειται για δημοσιογραφική υπερβολή με απώτερο στόχο την εξυπηρέτηση της ατζέντας που προωθούν ο ΔΟΛ (και τα συμφέροντα που εκφράζει) σχετικά με το ΣΥΡΙΖΑ και την πολιτική του»

Και αμέσως απαντάει στο ερώτημα-δίλλημα με δογματικό τρόπο. «Ισχύουν και τα δύο» Απάντηση που υπονοεί, ότι  ο ΔΟΛ μέσω της δημοσιογραφικής υπερβολής εκφράζει δια των τίτλων τα συμφέροντα που υπηρετεί και η συνέντευξη, συνοδοιπορεί, κατά τον ΔΟΛ, με αυτά τα συμφέροντα. Τύφλα να έχει δηλαδή ο κ Κουτσoύμπας

Η σκόπιμα διφορούμενη απάντηση για ευνόητους λόγους του Ν Μαυρομάτη, υποστηρίζεται και με τα εξής απίστευτα έως κωμικά επιχειρήματα.

1.«Αυτό εξ’ άλλου υπονοούν και οι περισσότερες από τις αντιδράσεις που προκάλεσε η συνέντευξη», που ως γνωστόν κυρίως εκτοξεύονται από συντηρητικούς κύκλους .

2. «Διότι αν και σε όσους είναι εξοικειωμένοι με τις θέσεις του Γ.Δραγασάκη εν τούτοις πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν ότι ένα τέτοιο κείμενο δεν διαβάζεται όμως μόνο υπό το φως των όσων λέει αλλά και των όσων δεν λέει».

Το πρώτο επιχείρημα του «αριστερού» κειμενογράφου στηρίζεται στις αντιδράσεις από διάφορες πλευρές του πολιτικού συστήματος, άρα συναινεί και ο ίδος με τις συντηρητικές κατηγορίες που εκτοξεύονται  και το δεύτερο κάπως πιο κωμικό,  θυμίζει τον Ναστραντίν Χότζα που έδερνε τη γυναίκα του, για αυτά που δεν του ομολογούσε.

Είναι προφανές ότι δεν αξίζει τον κόπο να διαβάσει κανείς και να παρακολουθήσει τους ακροβατισμούς "επί χάρτου" του Ν Μαυρομάτη σε βάρος της συνέντευξης του Γ. Δραγασάκη, για όσα λέει στο δικό του κείμενό  ή για όσα υπονοεί, ή ακόμη για όσα δεν λέει.

Υπάρχει όμως η ανάγκη α) να υπενθυμίσει κάποιος τις εσωτερικές, ευρωπαϊκές και διεθνείς συνθήκες υπό το φώς των οποίων  δόθηκε αυτή η συνέντευξη και β) να γίνει κατανοητό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει να κάνει με ένα νέο υπαρκτό μέτωπο, που αναπτύσσεται εντός και εκτός των τειχών του, υπό το καμουφλάζ της θεσμικά νομιμοποιημένης «διαφορετικής άποψης».

Ο Ν Μαυρομάτης και οι περί αυτόν στο «Αριστερό Βήμα»  δεν έχουν καταλάβει οι άνθρωποι τίποτα για την κατάσταση της χώρας  μας, ούτε τι ακριβώς παίζεται σήμερα στην Ελλάδα στην Ευρώπη και τον κόσμο, απλούστατα γιατί δεν μπορούν να δουν ούτε μέτρο πέρα από τη μύτη τους.

Όπως δείχνουν τα «περισπούδαστα» γραπτά τους, έχουν την αυταπάτη ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε  επαναστατική περίοδο. Δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν  τους πολιτικούς και κυρίως τους κοινωνικούς συσχετισμούς που αντιπαρατίθενται στο ΣΥΡΙΖΑ στο εσωτερικό και το εξωτερικό.

Δεν μπορούν, λόγω ιδεολογικής αγκύλωσης της σκέψης τους, να καταλάβουν ότι όλο το εγχώριο συστημικό μόρφωμα  είναι οργανωμένο και ετοιμοπόλεμο, προετοιμάζοντας την «πολιτική παρένθεσης»  για το ΣΥΡΙΖΑ, που όπως είναι γνωστόν βρίσκεται ακόμη σε μειονεκτική θέση, αφού  το επίπεδο συναίνεσης στην πολιτική του και οι σημερινοί  κοινωνικοί συσχετισμοί  δεν τον  ευνοούν και η κατάσταση της χώρας και του Ελληνικού λαού είναι στο χειρότερο δυνατό επίπεδο, οικονομικό, κοινωνικό, πολιτιστικό  και ψυχολογικό που βρέθηκε ποτέ,  και ακόμη από την άλλη όχθη της πολιτικής, στο πεδίο της αριστεράς, δεν έχει καμία απολύτως δύναμη σύμμαχο στο  δύσκολο εγχείρημα που τον περιμένει αν  ο λαός του εμπιστευτεί στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης.

Είναι επομένως αυτονόητο ότι το ΣΥΡΙΖΑ δεν τον περιμένουν χειμερινά ανάκτορα να τα καταλάβει, αλλά αντίθετα θα βρεθεί μπροστά σε ανυπέρβλητες δυσκολίες που θα επιχειρήσει να τις αντιμετωπίσει χωρίς κανένας να μπορεί σήμερα να προεξοφλήσει και να αξιολογήσει το αποτέλεσμά των προσπαθειών του. Απλά πρέπει κάθε αριστερός να εκτιμήσει αν αξίζει αυτή η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ.

Επί πλέον είναι αμφίβολο ότι όσοι απαιτούν αριστερή συνέπεια εδώ και τώρα, αν μπορούν να εκτιμήσουν την ψυχολογία ενός λαού που όχι μόνο δεν βρίσκεται σε επαναστατική περίοδο αλλά έχει εμπλακεί σε βάθος στον κοινωνικό αυτοματισμό που έχουν διαμορφώσει οι συστημικές δυνάμεις για να τον χειραγωγήσουν και το μόνο που τον ενδιαφέρει, εκτός από την ανατροπή της μνημονιακής πολιτικής, είναι η απώλεια του καταναλωτισμού και η κατάρρευση του πελατειακού συστήματος που για δεκαετίες τον εξυπηρετούσε. Ένα επίκαιρο  παράδειγμα είναι αρκετό για να κατανοηθεί αυτή η εκτίμηση. Για τις θέσεις των απολυμένων της ΕΡΤ στη νέα ΔΤ, οι αιτήσεις μαζί με όλους σχεδόν τους πρώην εργαζόμενους στην ΕΡΤ θα ξεπεράσουν τις 20.000, που προφανώς οι περισσότεροι από αυτούς που τις υπέβαλαν, θα έχουν περάσει τουλάχιστον από το «προαύλιο διαμαρτυρίας» του μεγάρου της Αγίας Παρασκευής κατά τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων της ΕΡΤ.

Δεν έχουν καταλάβει τέλος ότι η πολιτική που θα μπορέσει να ασκήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, αν τελικώς σχηματίσει κυβέρνηση με βάση τις  σημερινές  κοινωνικές και πολιτικές  συνθήκες οικονομικής και κοινωνικής κατάρρευσης, δεν θα είναι και δεν θα μπορεί να είναι αντικειμενικά αριστερή και κυρίως χρειάζεται χρόνο για να ευδοκιμήσει. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ θα εγγυηθεί μια πιο αξιόπιστη άσκηση της διακυβέρνησης εκ διαμέτρου αντίθετη με την ασκούμενη σήμερα μνημονιακή πολιτική της συγκυβέρνησης, θεσμικά προοδευτική, οικονομικά συνετή, κοινωνικά δίκαιη, και κυρίως θα επιδιώξει να επιτύχει μια πιο αξιόπιστη διαπραγμάτευση του χρέους με όρους εθνικής αξιοπρέπειας  εντός της Ευρώπης, διότι έξω από αυτή επικρατεί βαρβαρότητα, με διεκδικήσεις εφικτές σύμφωνα  με το ισχύον διεθνές δίκαιο, το οποίο αγνοεί επιδεικτικά η δογματική σκέψη, με πρώτο μέτωπο την κατάργηση το μεγαλύτερου μέρους του χρέους, που αποτελεί στόχο πραγματοποιήσιμο, αφού το μεγαλύτερο μέρος του χρέους της χώρας βρίσκεται πλέον στον επίσημο τομέα (OSI) της Ένωσης και όχι στα χέρια των κερδοσκόπων.

Εάν αυτά τα στοιχειώδη δεν μπορούν να τα κατανοήσουν αριστεροί άνθρωποι, τότε  θα είναι ακόμη δυσκολότερο να τα αντιληφθεί ο ελληνικός λαός και να συναινέσει σε μια δύσκολη πολιτική διεξόδου από την κρίση, όσο γίνεται πιο δημοκρατική, πιο ανώδυνη οικονομικά  και πιο ειρηνική πολιτικά.

Αν  όψιμοι επαναστάτες μπορούν να προτείνουν κάτι καλύτερο, εκτός βεβαίως από την κατάληψη ανακτόρων μια και δεν διαθέτουμε τέτοια στην Ελλάδα, ας το πουν ανοιχτά και δημόσια και ας αφήσουν τον ανόητο και εν πολλοίς επικίνδυνο κλεφτοπόλεμο σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ.