Είναι προφανές ότι πέραν από τους θεατρινισμούς της εσωτερικής τρόικα το πακέτο των 13,6 δις Ευρώ έκλεισε, διασφαλίζοντας μια εξαιρετικά αρνητική προοπτική για την ελληνική κοινωνία που οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια σε συνθήκες εξαθλίωσης. Η δήλωση άλλωστε του "σκληρού" κ. Τόμσεν το επιβεβαιώνει.
Προοιωνίζεται ορίζοντας δεκαετιών για να αντιμετωπιστεί αυτή η κοινωνικά αποκρουστική κατάσταση στην οποία οδηγείται η χώρα. Το πιο τραγικό αυτής της υπόθεσης είναι ότι τα 11 δις Ευρώ απομαστέυονται από τις δαπάνες και το δύο δίς Ευρώ από τα έσοδα. Ο δε κ. Τόμσεν επιμένει να καταθέτει πεισματικά τη διαφωνία του για την προκλητική καθυστέρηση προώθησης του φορολογικού νόμου, που δεν την αποδέχεται. Αυτή είναι λοιπόν η "επιτυχία" της τρικομματικής κυβέρνησης. Όλα περίπου πάνω στους μισθωτούς , τους συνταξιούχους και τους ανέργους.
Μένουν όμως στην πλάτη της ελληνικής κοινωνίας, στο σύνολό της, η ύφεση και το χρέος για να ολοκληρώσουν το έργο της οριστικής κατάρρευσής της.
Το χρέος
Τις επόμενες εβδομάδες επίκειται η παρουσίαση της έκθεσης από την τρόικα της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, αν τελικά συνταχθεί, λόγω των εσωτερικών διαφωνιών μεταξύ των μελών της τρόικα. Ως γνωστόν η αντιπρόσωποι της Ε.Ε δεν συμφωνούν με νέα αναδιάρθρωση του χρέους, άποψη στην οποία κουτοπόνηρα συντάσσεται και η ελληνική κυβέρνηση με το αυτονόητο σκεπτικό, "ας πάρουμε τα 31,5 δις ευρώ και στη συνέχεια βλέπουμε".
Τα σημερινά δεδομένα του χρέους μετά το PSI είναι τα εξής:
-Ομόλογα PSI που ανέρχονται σε 65 δις Ευρώ και στοιχίζουν 1,3 δις Ευρώ το χρόνο. Η Ελλάδα δεν έχει την δυνατότητα της μονομερούς αναδιάρθρωσης καθώς διέπονται από το αγγλικό δίκαιο. Το μόνο που θα μπορούσε να κάνει είναι στάση πληρωμών, λύση που έχει περισσότερους κινδύνους από οφέλη. Τα ομόλογα αυτά διαπραγματεύονται στο 24% της ονοματικής τους αξίας και άρα η στάση πληρωμών δεν είναι σοβαρή λύση.
Ομόλογα ΕΚΤ που διατηρεί 54 δις Έυρώ του ελληνικού χρέους και αρνείται είτε να τα μετακυλήσει μετά τη λήξη τους είτε να επιστρέψει στη χώρα μας το ποσοστό που κέρδισε η Κεντρική Τράπεζα, με την εξαγορά τους από τη δευτερογενή αγορά. Οι λύσεις αυτές προσκρούουν στη Συνθήκη του Μάαστριχτ γιατί θεωρούνται απευθείας χρηματοδότηση. Μπορεί όμως να γίνει με έμμεσο τρόπο. Η ελληνική κύβέρνηση να εκδίδει βραχυπρόθεσμα έντοκα γραμμάτια τα οποία θα αγοράζουν οι τράπεζες και στη συνέχεια θα χρησιμοποιούνται ως εγγυήσεις στην ΕΚΤ. Με τον τρόπο αυτό μπορούν να αναχρηματοδοτηθούν τα 18 δις αυτόματα ανά εξάμηνο.Η λύση αυτή προυποθέτει την αποδοχή των γραμματίων από την ΕΚΤ γεγονός που διασφαλίζεται με την έκθεση της τρόικα.
Δάνεια το οποία αποτελούν και το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού χρέους με 73 δις Ευρώ από το πρώτο δάνειο των 110 δις, 53 δις απο τα κράτη-μέλη και 20 δις από το ΔΝΤ.Η Ελλάδα έχει υποχρέωση να αποπληρώσει το 2013 1,7 δις Ευρώ και 7,4 δις το 2014. Η αποπληρωμή θα μπορούσε να γίνει από την Ε.Ε με αντίστοιχη επιβάρυνση της Ελλάδας ή με την έκδοση έντόκων γραμματίων που θα αντλήσουν ρευστότητα μέσω της ΕΚΤ.
Τα διμερή δάνεια είναι πιό εύκολα αναδιαρθρώσιμα γιατί αποτλούν διμερείς συμφωνίες. Είτε με κεφαλαιοποίηση τόκων για 3-4 χρόνια είτε με περίοδο χάριτος μερικών ετών στο επιτόκιο αν φυσικά διαπιστωθούν σημάδια ανάκαμψης που ήδη διαφαίνονται δειλά με τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας μετά τη βαθιά εσωτερική υποτίμηση.Είναι προφανές ότι η παραμονή της χώρας στην Ευρώπη αλλά και η παραγωγική ανασυγκρότησή της είναι δύο θεμελιώδεις προύποθέσεις που μπορεί να ανοίξουν δρόμο διεξόδου και είναι στην αποκλειστική ευθύνη της χώρας μας. Το μείζον, πολιτικό πρόβλημα, της χώρας είναι ότι η τρικομματική κυβέρνηση είναι ανίκανη, έρμαιο των δανειστών, των λαθών της και της κοινωνικής αναλγησίας που τη διακατέχει, για αυτό πρέπει να φύγει και στη θέση της να σχηματιστεί μια κυβέρνηση με κορμό τις δυνάμεις της ριζοσπαστικής αριστεράς που αποτελούν την μόνη ελπιδοφόρα προοπτική θετικής διεξόδου από την κρίση.
Η ύφεση
Επομένως η σημαντικότερη πρόκληση της οικονομικής πολιτικής δεν είναι το χρέος,, όπως άλλωστε δέχονται και οι σοβαροί οικονομικοί αναλυτές. Είναι η επιστροφή της χώρας σε θετικούς και διατηρήσιμους ρυθμούς ανάπτυξης καί όχι φυσικά μεγέθυνσης. Δηλαδή πώς και με ποιές πολιτικές η χώρα θα υπερβεί την πενταετή οικονομική ύφεση της ανεργίας και της εξαθλίωσης και τη σωρευτική μείωση του ΑΕΠ 25% μέχρι το 2013. Έτσι θα καταστεί και το χρέος βιώσιμο και η δημοσιονομική ισορροπία διαχειρίσιμη. Η επιστροφή στην ανάπτυξη είναι η μεγάλη πρόκληση για την Αριστερά. Απατείται όμως για αυτό ένα ολοκληρωμένο σχέδιο αειφόρου και αυτοτροφοδοτούμενης ανάπτυξης που δυστυχώς δεν έχει ακόμα επεξεργαστεί ούτε η Αριστερά. Έχει όμως σημαντικά συγκρητικά πλεονεκτήματα σε σχέση με τις άλλες πολιτικές δυνάμεις που απέτυχαν. Έχει οικονομική πολιτική πρόταση, την οικονομία των αναγκών, έχει περιβαλλοντική ευαισθησία που συνδυάζει αρμονικά την οικονομία των αναγκών με τα απαραίτητα οικολογικά όρια της ανάπτυξης.
Η οικονομική πολιτική της στηρίζεται στο δημόσιο τομέα της οικονομίας που αποτελεί τη βάση για οικολογικές και κοινωνικές οικονομικές επιλογές, μια και ο ιδιωτικός τομέας αποστρέφεται της κοστοβόρες και ανταγωνιστικές επενδύσεις. Έχει πείσει σημαντική μερίδα του ελληνικού λαού ότι αποτελεί την πιο αξιόπιστη και φερέγγυα δύναμη αλλαγής χωρίς να προσομοιάζει ούτε στο ελάχιστο με το αποτυχημένο και κάλπικο όραμα της αλλαγής του ΠΑΣΟΚ, που οδήγησε στο πλαίσιο του μακρόχρονου δικομματισμού τη χώρα στις ξέρες. Ιδού λοιπόν πεδίο δόξης λαμπρόν για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας, να διαχειριστεί τη θετική διέξοδο από την κρίση μια πολιτική δύναμη της αριστεράς. Το παράδειγμα αυτό θα ανοίξει προφανώς δρόμο και για άλλες χώρες της Ευρώπης που προσβλέπουν στον ΣΥΡΙΖΑ ως το ριζοσπαστικό πολιτικό εγχείρημα για ριζική στροφή και στην Ευρώπη. Όπου βρεθούν δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ στην Ευρώπη, δέχονται το κλασσικό και ελπιδοφόρο ερώτημα από ευρωπαίους πολίτες, πως θα τα καταφέρετε, για να ακολουθήσουμε και εμείς στη συνέχεια; Ιδού λοιπόν η μεγάλη πρόκληση για την οποία πρέπει επιτέλους να προβληματιστούν όλες οι δυνάμεις της αριστεράς. "Φύλακες γρηγορείτε" Η Ιστορία δεν επαναλαμβάνεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου