Κυριακή 20 Μαΐου 2012

Μετά τις νέες εκλογές η ώρα των αλλαγών


Μετά και τις εξελίξεις που έλαβαν χώρα στη συνάντηση των G8  στο Κάμπ  Ντέϊβιντ των ΗΠΑ, ουδείς λογικός άνθρωπος δικαιούται να υποστηρίζει ότι το πρόβλημα της κρίσης της Ευρωζώνης είναι μόνο ελληνικό.
Οι προτροπές, για αποφασιστική αντιμετώπιση της κρίσης χρέους στην Ελλάδα και στην Ευρωζώνη, το μήνυμα προς την Ελλάδα των Προέδρων των ΗΠΑ και της Γαλλίας, ότι πρέπει να παραμείνει  στο Ευρώ και η προσπάθειά τους  να πειστεί η κ. Μέρκελ για μια «στρατηγική για την ανάπτυξη» επιβεβαιώνουν ότι το πρόβλημα της χώρας μας υπερβαίνει τα στενά εθνικά όρια και είναι πλέον παγκόσμιο πρόβλημα.
Καταλυτικό ρόλο στις εξελίξεις αυτές διαδραμάτισε η Ελληνική Ριζοσπαστική Αριστερά με την εκρηκτική παρέμβασή της  στο Εθνικό, Ευρωπαϊκό και διεθνές πολιτικό  γίγνεσθαι. Είναι μάλιστα ευτύχημα που οι κλυδωνισμοί στην Ευρωζώνη και οι διεθνείς αναζητήσεις, για τη διέξοδο από την  κρίση της,  προκλήθηκαν από μια μικρή χώρα την Ελλάδα.
Προκλήθηκαν μετά τις πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις στο εσωτερικό της  και την εντυπωσιακή εκλογική ενίσχυση της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, που απορρίπτει θαρραλέα τη θεραπεία «διάσωσης» με έκτακτα μέτρα λιτότητας, που προκαλούν όπου εφαρμόζονται ύφεση και διόγκωση του χρέους και προτείνει την ανάγκη  «συστημικής λύσης» για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους της Ευρώπης.
Οι αξιωματούχοι της Ευρώπης που μιλούν πλέον ανοιχτά  για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ υποτιμούν την εκτίμηση ότι μια έξοδος της Ελλάδας που εκ των πραγμάτων δεν θα είναι φιλική ή συναινετική, θα επιφέρει  στην Ένωση τη «μητέρα όλων των οικονομικών κρίσεων». Στις ΗΠΑ μια τράπεζα (Lehman Brothers) εγκαταλείφθηκε και κατέρρευσε και προκάλεσε παγκόσμιο οικονομικό σεισμό.
Η διέξοδος από την κρίση χρέους της Ελλάδας, προσεγγίζεται σήμερα  με τρία σενάρια.
Το πρώτο και το χειρότερο είναι αυτό που μέχρι σήμερα είχαν προκρίνει  οι Μερκοζί, το ΔΝΤ και η Τρόικα. Ο κίνδυνος σε αυτό το σενάριο είναι ότι εγκλωβίζει την Ελλάδα σε μόνιμη και βαθιά ύφεση, σε μια παγίδα χρέους και ελλειμμάτων, στο σπιράλ του θανάτου, όπως εξηγούν οι οικονομολόγοι. Στο τέρμα του υπάρχει εκ των πραγμάτων η αναγκαστική έξοδος της χώρας από την ευρωζώνη.
Το δεύτερο σενάριο είναι η πρόταση των Μνημονιακών κομμάτων (ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ).  Να υπάρξει στην Ελλάδα μια «στιβαρή» και πλειοψηφική κυβέρνηση του 51%, η οποία να συνεχίσει με συνέπεια και αυστηρότητα το ίδιο πρόγραμμα αυστηρής λιτότητας, σκληρής δημοσιονομικής πειθαρχίας και άγριας περιστολής κοινωνικών δαπανών, μέχρι να επιτύχει πρωτογενές πλεόνασμα και μετά να κηρύξει  αναγκαστικά πτώχευση και έξοδο από το ευρώ για να επιβιώσει ως χώρα. Στην περίπτωση αυτή η Ελλάδα θα έχει οδηγηθεί σε συνθήκες ανθρωπιστικής κρίσης, ανάλογης με εκείνη της Αργεντινής, από την οποία είναι άγνωστο πότε θα συνέλθει.
Το τρίτο σενάριο είναι αυτό που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Άμεση ακύρωση του Μνημονίου και επαναδιαπραγμάτευση στα πλαίσια της Ευρωζώνης, για την οριστική αντιμετώπιση της κρίσης χρέους στο σύνολό της. Οι αξιωματούχοι της Ευρωζώνης ( Σόιμπλε κ.α) δεν έχουν δίκιο όταν απειλούν να εκδιώξουν την Ελλάδα από την Ευρωζώνη που αρνείται την εξαθλίωσή της. Αντίθετα  είναι υποχρεωμένοι να αντιμετωπίσουν με ενιαίο συστημικό και αλληλέγγυο προς όλα τα κράτη μέλη τρόπο, την κρίση χρέους,  και παράλληλα να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα δημοσιονομικά και άλλα, προκειμένου να θωρακίσουν την Ευρωζώνη και να εμποδίσουν την εμφάνιση αναλόγων κρίσεων στο μέλλον. Η Ελλάδα και η Ευρωζώνη θα κάνουν από ένα βήμα πίσω για να υπάρξει λύση ευρωπαϊκή και βιώσιμη για όλη την Ευρωζώνη.
Η Ευρώπη στο σύνολό της είναι μια οικονομική ζώνη πιο σταθερή από τις ΗΠΑ, την Ιαπωνία ή τις χώρες των  BRIC (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα). Το πρόβλημά της έγκειται στο ότι λειτουργεί με 27 διαφορετικές δημοσιονομικές πολιτικές, μια Κεντρική Τράπεζα που εξυπηρετεί, στο όνομα μιας δήθεν αντιπληθωριστικής πολιτικής, τα συμφέροντα των τραπεζών και των αγορών και όχι των κρατών μελών της Ένωσης, που τη δημιούργησε και των κοινωνιών της Ευρώπης που στενάζουν σήμερα κάτω από τις αδιέξοδες νεοφιλελεύθερες πολιτικές που εφαρμόζουν οι ελίτ των Βρυξελλών.
Η Ριζοσπαστική Αριστερά δείχνει μια διαφορετική εναλλακτική πρόταση για την Ευρώπη. Για να προχωρήσει πρέπει να κάνει βήματα προόδου με συνοχή και αλληλεγγύη, βεβαίως να αποκτήσει και κοινούς δημοσιονομικούς κανόνες αλλά και κοινές πολιτικές σε κρίσιμους οικονομικούς τομείς.
Να αλλάξει ριζικά τον τρόπο λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Στην περίπτωση της Ελλάδας και όχι μόνο, η δανειοδότηση άμεσα από την ΕΚΤ χωρίς κερδοσκοπικούς όρους,  του Ελληνικού κράτους και ιδιαίτερα των ελληνικών περιφερειών θα μπορούσε να δρομολογήσει συνθήκες ανάπτυξης και εξόδου από την ύφεση, με ταχύρυθμες διαδικασίες και ασήμαντη οικονομική επιβάρυνση, συγκριτικά με αυτή που απλόχερα δόθηκε πρόσφατα στις ευρωπαϊκές τράπεζες.
Οι ευρωπαϊκές χώρες με προεξάρχουσα τη Γερμανία έχουν περάσει από παρόμοιες συνθήκες κρίσης με αυτές που σήμερα πνίγουν την  Ελλάδα. Εάν οι χώρες της Ένωσης εγκαταλείψουν η μία την άλλη και επιλέξουν την πολιτική εκδίωξης των «κακών και σπάταλων» εταίρων τους, τότε για πια Ένωση λαών θα συζητάμε. Εάν η Ε.Ε δεν τολμήσει τώρα να προωθήσει την οικονομική και  πολιτική ενοποίησή της δίπλα στην νομισματική, την αλληλεγγύη δίπλα στην κοινωνική συνοχή, στο βάθος χρόνου θα οδηγηθεί μοιραία στη διάλυσή της, για την οποία δεν θα φταίνε οι « κακές και σπάταλες» χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου, αλλά οι νεοφιλελεύθερες αγκυλώσεις των ευρωπαίων αξιωματούχων και ιδιαίτερα των Γερμανών.
Οι εκτιμήσεις αυτές δεν απαλλάσσουν βεβαίως τον ελληνικό λαό από τις δικές του ευθύνες, που για τριάντα ολόκληρα χρόνια  ανέχθηκε και στήριξε το σύστημα του δικομματισμού, των πελατειακών σχέσεων και της διαφθοράς: 
√ Τις μεθοδεύσεις των πολιτικών που στο όνομα των δήθεν κουτόφραγκων  ευρωπαίων,  «τύπωναν» μέσω του δανεισμού  τόσο χρέος όσο τους βόλευε για να ασκούν τις πελατειακές σχέσεις τους και να αναπαράγουν την κυριαρχία τους. 
√ Την κερδοσκοπία των τραπεζών που βύθιζαν τα νοικοκυριά στο έρεβος του υπερδανεισμού της σπατάλης και της «αναπτυξιακής» φούσκας, χωρίς να υπολογίζουν τις ευθύνες τους σε βάρος των επερχόμενων γενεών.
√ Την ανοχή στο προκλητικό όργιο της φοροδιαφυγής, της φοροκλοπής και της εισφοροδιαφυγής, της ασυδοσίας του πλαστικού χρήματος και των σκανδάλων που ανατροφοδοτούσαν επιπόλαια και χωρίς σκέψη το σύστημα δια της ψήφου  του λαού.
√ Τα συστημικά Μέσα μαζικής Επικοινωνίας, που δημιούργησαν το σύστημα διαπλοκής και διαμεσολάβησής τους με την εκάστοτε εξουσία, τον βραχίονα  εκμαυλισμού και αποβλάκωσης της κοινωνίας, προκειμένου να αναπαράγεται ένα στρεβλό πρότυπο υπερκατανάλωσης που συντηρούσε τη φούσκα της ισχυρής οικονομίας, χωρίς τριβές, με κάλυψη  των σκανδάλων και των άνομων πρακτικών των κυβερνώντων  και αντάλλαγμα τη παράνομη δραστηριότητά τους και τη συμμετοχή τους στο μεγάλο φαγοπότι.
Σήμερα το πάρτι έχει τελειώσει για όλους υπεύθυνους και ανεύθυνους, ήλθε η ώρα των αποφάσεων. Στον ορίζοντα, μετά τις εκλογές, διαφαίνεται μόνο η Ριζοσπαστική Αριστερά ο ΣΥΡΙΖΑ,  που αργά σταθερά και με συνέπεια, κάτω από τον άγρυπνο έλεγχο όλων μας, θα οδηγήσει την Ελληνική κοινωνία  με δημοκρατία, διαφάνεια και σύνεση σε ένα ασφαλές λιμάνι, αρχών αξιών οραμάτων και ανθρωπισμού. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου