Σάββατο 12 Μαΐου 2012

Μετά τις διερευνητικές


Η διαδικασία των διερευνητικών εντολών για το σχηματισμό κυβέρνησης επιβεβαίωσε τη δυναμική της Ριζοσπαστικής Αριστεράς(ΣΥΡΙΖΑ) και τη διεύρυνση της επιρροής της στο εκλογικό σώμα, όπως άλλωστε δείχνουν οι μετεκλογικές δημοσκοπήσεις.
Είναι προφανές ότι η νέα ριζοσπαστική πολιτική που εξέπεμψε  δημιουργεί ελπίδα και διατηρεί ανοιχτό το δρόμο για μια συστημικού χαρακτήρα αλλαγή στη χώρα μας.

Υπάρχουν όμως προβλήματα και δυσκολίες, ενδεχομένως να προκύψουν και αδιέξοδα κατά τη διάρκεια των μετεκλογικών πολιτικών χειρισμών στο διαμορφούμενο νέο πολιτικό σκηνικό στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.

Ήδη  αναπτύσσεται  συντονισμένη συστημική επίθεση(μνημονιακές πολιτικές δυνάμεις και όχι μόνο, ΜΜΕ, Βιομήχανοι, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ΕΚΤ, ΔΝΤ κ.α)  προκειμένου να χρεωθεί η Ριζοσπαστική Αριστερά, ως αντιευρωπαϊκή και αδιάλλακτη πολιτική δύναμη, υπεύθυνη για νέα εκλογική αναμέτρηση και επικείμενη ακυβερνησία σε κρίσιμες για τη χώρα ώρες. Έχει αυτή την περίοδο απέναντί της, όλο το νεοφιλελεύθερο σύστημα εσωτερικό και διεθνές. Στο μέτωπο εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ έχει συνταχθεί και το ΚΚΕ.





Παρ’ όλες τις δυσκολίες και τους κινδύνους αξίζει η προσπάθεια της. Προσωπικά έχω διαθέσει πολλά χρόνια από τη ζωή μου για να διαμορφωθεί το νέο αυτό ριζοσπαστικό, οικολογικό και πολιτισμικό όραμα που σήμερα το προσεγγίζει θετικά και ο λαός μας.

Πρέπει για αυτό όλοι μας  που την υπηρετούμε, να περιορίσουμε όσο γίνεται τα λάθη και τις αδυναμίες μας, να συντονίσουμε αποτελεσματικότερα τις προσπάθειές μας και κυρίως να διαλύσουμε τη θολούρα και την πολυγλωσσία που συνοδεύει το όραμά μας, για να μην δίνουμε δικαιώματα σπέκουλας και στρέβλωσης της πολιτικής μας. Δεν θέλω να αναφερθώ σε ανεπάρκειες και λάθη που έχουν προκύψει ακόμα και μετά τις εκλογές.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι και το 1981 επιχειρήθηκε ανάλογο εγχείρημα  «αλλαγής» στην Ελλάδα που μετά από τρεις δεκαετίες οδήγησε τη χώρα στην κατάρρευση και την ανυποληψία.

Σήμερα με τη Ριζοσπαστική Αριστερά εμπνευστή, πνέει στη χώρα μας, πάνω από τα ερείπια της οικονομίας και της κοινωνίας ένας αναγεννητικός άνεμος. Επιβάλλεται για αυτό μεγίστη προσπάθεια και σοβαρότητα και κυρίως πρέπει να αποφύγουμε τη διολίσθηση προς ένα καλύτερο ΠΑΣΟΚ που ενδεχομένως να προβάλλεται από τα κάτω. Πολιτικές πρακτικές σκοπιμοτήτων, λαϊκισμού και μυθοπλασιών, που έχουμε όλοι υπηρετήσει στο χώρο της Αριστεράς στο παρελθόν, πρέπει να απορριφθούν οριστικά.

Για παράδειγμα αναφέρω τον  τρόπο αντιμετώπισης του χρέους και των ελλειμμάτων. Οφείλουμε να λέμε για το μεγάλο αυτό πρόβλημα πάντα την αλήθεια στο λαό.  Αν υπήρχε σήμερα τρόπος να  διαγραφεί όλο το χρέος και τα ελλείμματα και παράλληλα διατηρηθεί η ίδια δημοσιονομική πολιτική του υπερδανεισμού,  της σπατάλης, της φοροδιαφυγής,  της εκτεταμένης παραοικονομίας, της διαφθοράς, σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα θα βρεθούμε ξανά υπερχρεωμένοι και εξαθλιωμένοι όπως σήμερα.

Σε συνθήκες κρίσης και στασιμότητας  τρία βασικά μέτωπα προβάλλονται αμείλικτα μπροστά στην  Αριστερά. Η παραγωγική αναδιάρθρωση της οικονομίας, η δημοκρατική φορολογική μεταρρύθμιση και η κοινωνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος. Ιδιαίτερα η φορολογική μεταρρύθμιση είναι ο μοναδικός τρόπος δικαιότερης αναδιανομής των εισοδημάτων και όμως λείπει ως αναφορά από τα πέντε σημεία της δημόσιας διερευνητικής πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ Είναι δε  υποβαθμισμένη, σε απλή μόνο αναφορά ακόμα και στην εκλογική του διακήρυξη.

Η χώρα αυτή τη στιγμή βρίσκεται στη μέγγενη ενός εξοντωτικού προγράμματος εσωτερικής υποτίμησης και ισοπεδωτικού χαρακτήρα περικοπών, που έχουν προκαλέσει την εξαθλίωση μεγάλου τμήματος του πληθυσμού που  προοιωνίζονται την εξουθένωση ενός ολόκληρου λαού. Η Ευρωπαϊκή Ένωση  με χρονική καθυστέρηση όπως πάντα, λόγω συστημικών και γραφειοκρατικών δυσλειτουργιών αλλά και της εμμονής του Βερολίνου στις νεοφιλελεύθερες επιδιώξεις του, εξετάζει κάποιες αλλαγές στο αναπτυξιακό σκέλος της πολιτικής της που όμως απαιτούν χρόνο και πολιτική βούληση. 

Η Ελλάδα βρίσκεται τσακισμένη από την κρίση, χωρίς εθνικό σχέδιο διάσωσης, χωρίς τους απαραίτητους πολιτικούς συσχετισμούς για την αναζήτηση θετικής διεξόδου και μια κατακερματισμένη αριστερά που το μεγαλύτερο μέρος της δεν έχει κατανοήσει την κατάσταση. Ο ελληνικός λαός χωρίς ελπίδα και χωρίς ανάσα, αναζητάει πολιτική διέξοδο χωρίς αποτέλεσμα μέχρι τώρα. Οι ευθύνες στη δική μας αριστερά είναι μεγάλες. Παρά ταύτα αντιστεκόμαστε  και ανησυχούμε.    


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου