Απαγορευτικό το Grexit

Το Ινστιτούτο «Bruegel» των Βρυξελών μελέτησε τις δυνατότητες που έχει σήμερα η Ελλάδα, να επιχειρήσει μια υποθετική έξοδο από την ευρωζώνη, ανεξάρτητα του αποτελέσματος της επιδιωκόμενης από το ΣΥΡΙΖΑ αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, στην περίπτωση που αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας, μετά τις εκλογές της 25 Ιανουαρίου.

Τα αποτελέσματα, με αυστηρούς οικονομικούς όρους, είναι απαγορευτικά για Grexit  με την σημερινή απορρυθμισμένη παραγωγική συγκρότηση της Ελλάδας. Αντίθετα με τις άλλες χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας (Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία) που κατά την περίοδο της κρίσης 2007-2014 επέτυχαν εξωστρεφείς αναδιαρθρώσεις στην παραγωγική συγκρότηση της οικονομίας τους (ανάλογες με εκείνες της Γαλλίας και της Γερμανίας) και αντιμετώπισαν την κρίση χρέους με ευνοϊκότερους όρους. Γεγονός που επιβεβαιώνει από μιαν άλλη οπτική γωνία, την ανικανότητα και τον συντηρητικό προσανατολισμό των μνημονιακών κυβερνήσεων της Ελλάδας την ίδια περίοδο, που ενδιαφέρθηκαν μόνο να διασφαλίσουν τα συμφέροντα των δανειστών κατ’ εντολή των Βρυξελών και του Βερολίνου και εγκατέλειψαν κάθε σοβαρή προσπάθεια μεταρρύθμισης της κατεστραμμένης ελληνικής οικονομίας.

Η Ελλάδα εμφανίζει τρεις πολύ κρίσιμες αδυναμίες, που δυσκολεύουν την προσπάθειά της να διαχειριστεί με τον δικό της τρόπο την πολύ αρνητική κατάσταση της οικονομίας της, ανεξάρτητα από τις εξελίξεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την αναδιάρθρωση του τεράστιου και μη εξυπηρετούμενου  χρέους της χωρας.

• Η δομή και ο εσωστρεφής προσανατολισμός της ελληνικής οικονομίας οδήγησε με τις μνημονιακές επιλογές, στη δραστική μείωση των εισαγωγών που προκλήθηκαν από τη βίαιη εσωτερική υποτίμηση. Έτσι δεν βελτιώθηκε ανάλογα η εξαγωγική δυνατότητα της χώρας, όπως συνέβη κατά την ίδια περίοδο της κρίσης στην Ιρλανδία, Ισπανία, Πορτογαλία και Ιταλία. Η μικρή βελτίωση του ελληνικού ισοζυγίου εξωτερικών πληρωμών, οφείλεται κυρίως στη δραστική μείωση των εισαγωγών, γεγονός πολύ αρνητικό για κάθε προσπάθεια ανάκαμψης της οικονομίας. Η ενδεχόμενη τόνωση της εσωτερικής ζήτησης δεν είναι ικανή από μόνη της να επιτύχει της απαραίτητη εξωστρεφή ανάκαμψη που διευκολύνει εκ των πραγμάτων τη βελτίωση της εξυπηρέτησης του τεράστιου δημόσιου χρέους της χώρας.

• Η βίαιη εσωτερική υποτίμηση συνέβαλλε στην δραστική μείωση των ονομαστικών αμοιβών. Η Ελλάδα σήμερα έχει το χαμηλότερο επίπεδο στις ονομαστικές αμοιβές στον ιδιωτικό τομέα σε σύγκριση με τις αντίστοιχες της Ιρλανδίας, της Ισπανίας, της Πορτογαλίας και της Ιταλίας, που ρύθμισαν και βελτίωσαν τις οικονομίες τους προς εξωστρεφή κατεύθυνση.

•  Οι συγκρίσεις των ονομαστικών αμοιβών των εργαζομένων κατά την περίοδο της κρίσης 2007-2014 σε συνδυασμό με τις μεταβολές των εξαγωγών για την ίδια περίοδο 2007-2014 στις χώρες της ευρωζώνης είναι απελπιστικές. Η Ελλάδα βρίσκεται ως ποσοστό του ΑΕΠ του 2014 στην τελευταία θέση από πλευράς ονομαστικών αμοιβών και παρουσιάζει  τεράστια βύθιση της τάξης του 15% σε σχέση με τις άλλες χώρες που μπήκαν σε προγράμματα στήριξης (Ιρλανδία, Ισπανία, Πορτογαλία και προσφάτως Ιταλία) και βρίσκεται στις τελευταίες εξαγωγικές θέσεις ως ποσοστά του ΑΕΠ της περιόδου 2007-2014

Τα δυσμενή αυτά οικονομικά μεγέθη, που όχι μόνο συντηρούνται αλλά επιδεινώνονται κάθε χρόνο είναι απαγορευτικά για μια έξοδο από την ευρωζώνη η οποία θα είναι καταστροφική και από αυτή την οπτική. Η αρνητική αυτή εξέλιξη είναι προφανώς αποτέλεσμα της αλλοπρόσαλλης πολιτικής που εφάρμοσαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις, οι οποίες αδιαφόρησαν για τα οικονομικά  αδιέξοδα που προκαλούσε η πολιτική τους,  αφού είχαν εναποθέσει τη λύση του προβλήματος του χρέους της χώρας στις καλές προθέσεις των εταίρων μας. Όταν αποδείχτηκε ότι οι εταίροι δεν αστειεύονται, όπως διαφάνηκε στην πρόσφατη προσπάθεια μονομερούς εξόδου χώρας από το μνημονιακό πρόγραμμα τον Νοέμβριο του 2014, τότε πανικοβλήθηκαν και μεθόδευσαν τις εκλογές, επισπεύδοντας την πτώση τους κατά την προσφιλή μέθοδο της ΝΔ.