Προέχει ο Σοσιαλισμός ή μια νέα ευημερία;

•Ζούμε σε ένα κόσμο μετάβασης από την παραδοσιακή βιομηχανική παραγωγή, στην μεταβιομηχανική κουλτούρα του χρηματοοικονομικού καπιταλισμού, του καταναλωτισμού, της ψηφιακής εποχής και της νέας "βιομηχανίας" υπηρεσιών. Οι νέες τεχνολογίες με αιχμή το οικονομικό νεοφιλελεύθερο αφήγημα, συνέβαλαν στην επέκταση της παγκοσμιοποίησης του καπιταλιστικού συστήματος.  Κυρίαρχοι παίκτες  οι επιχειρηματικοί όμιλοι του κεφαλαίου, στην παγκόσμια χρηματοπιστωτική οικονομία σε όλους τους τομείς των επενδύσεων και της παραγωγής  και πρόσφατα επιχειρούν να υπερβούν και να προσαρμόσουν  προς όφελός τους, το ισχύον εθνικό και  διεθνές θεσμικό πλαίσιο.

•Η υπαρκτή παγκόσμια νεοφιλελεύθερη, οικονομική, παραγωγική, κοινωνική κινητικότητα, έχει σαν επακόλουθο εκρηκτικού χαρακτήρα, δομικές αναδιαρθρώσεις στην παγκοσμία παραγωγή, μαζικές οικονομικές και κοινωνικές μεταναστεύσεις. Ανατροπή των ορίων εκεχειρίας μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας, εξαθλίωση και ανεργία των εργαζομένων αδιακρίτως, στις αναπτυσσόμενες και στις αναπτυγμένες κοινωνίες, πλανητικής διάστασης υποχώρηση των δημοκρατικών θεσμών και των κοινωνικών κατακτήσεων. Επιχειρεί  τη διαμόρφωση ενός νέου παγκόσμιου θεσμικού πλέγματος (TTIP, CENA, NAFTA) που θα υπερβαίνει του εθνικούς και περιφερειακούς θεσμούς  και θα διασφαλίζει τα συμφέροντα των υπερεθνικών επιχειρήσεων, σε βάρος των εθνικών θεσμικών ρυθμίσεων, των τοπικών επιχειρηματικών δραστηριοτήτων και των κοινωνικών συμφερόντων, προκαλώντας  βαρύ πλήγμα στο εργατικό κίνημα και άγριο χτύπημα στην Αριστερά, που έχει εξαναγκαστεί σε συρρίκνωση, ενώ  το μέλλον της παγκοσμίως φαντάζει ασταθές.

•Την ίδια περίοδο ζούμε σε ένα κόσμο πεπερασμένων πόρων(Φυσικών και ενεργειακών), περιορισμένων και αυστηρών περιβαλλοντικών ορίων, με μεγάλη δυσκολία αναπλήρωσης των αναγκών και της ισορροπίας του πλανήτη, λόγω ανθρωπογενών αιτίων (εκρηκτική αύξηση των πληθυσμών, κατασπατάληση πόρων, άναρχο μοντέλο μεγέθυνσης, εκτεταμένη ρύπανση της ατμόσφαιρας). Η καταναλωτική κοινωνία του 21ου αιώνα βαδίζει ολοταχώς προς την καταστροφή. Μέγα δείγμα η κλιματική αλλαγή που συντελείται σήμερα στον πλανήτη, σε πολύ μεγαλύτερη έκταση και με ταχύτερους ρυθμούς, από οποιαδήποτε άλλη φορά στο παρελθόν. Το βάθος του  πυρήνα των πάγων μειώνεται σταθερά.  Τα αέρια του θερμοκηπίου (διοξείδιο του άνθρακα, μεθάνιο, διοξείδιο του θείου, διοξειδίου του αζώτου κ.α) βρίσκονται υψηλότερα από οποιαδήποτε άλλη φορά κατά τα τελευταία 800.000 χρόνια  και αυξάνονται με μεγάλη ταχύτητα. Το λιώσιμο των παγετώνων γίνεται σήμερα αισθητό, το ίδιο και ο ρυθμός ανόδου της στάθμης των υδάτων των ωκεανών. Η διαφαινόμενη, κατά την εκτίμηση διεθνών οργανισμών  άνοδος της θεοκρασίας της Γής, πάνω από το κρίσιμο όριο των +2 βαθμών Κελσίου, εγκυμονεί   υπερθέρμανση του πλανήτη που μαζί με το δυσθεώρητο κόστος αναπλήρωσης των καταστροφών (13 τρις εκατομμύρια δολάρια κατά το Βρετανό φυσικό  Νίκολας Στέρν αλλά και νεώτερων μελετών έγκυρων ιδρυμάτων), είναι η μεγαλύτερη απειλή που αντιμετωπίζει σήμερα η ανθρωπότητα, προφανώς με ευθύνη του καπιταλισμού. Η έγκριτη δημοσιογράφος Ναόμι Κλάιν, που ασκεί στο νέο της βιβλίο δημόσια κριτική στο ΣΥΡΙΖΑ για την πολιτική του σχετικά με την κλιματική αλλαγή, εκτιμάει ότι η μεγαλύτερη καταστροφή που προκάλεσε ο καπιταλισμός είναι η κλιματική αλλαγή.

•Σε αυτόν  κόσμο, των πεπερασμένων πόρων από αυστηρά περιβαλλοντικά όρια, στον οποίο το υπερεθνικό κεφάλαιο οικοδομεί νέο αντιδημοκρατικό πλαίσιο ανάπτυξης της παγκοσμιοποίησης, που εξολοθρεύει τα εθνικά κράτη, της περιφερειακές ολοκληρώσεις και ισοπεδώνει τη δημοκρατική νομιμότητα, τα ανθρώπινα, πολιτικά και εργατικά δικαιώματα,το τοπικό επιχειρησιακό επίπεδο, η δημοκρατική νομιμότητα αναδεικνύεται σε μείζονα και μαζικά διεκδικούμενο στόχο όλης της ανθρωπότητας, ενώ το όραμα του σοσιαλισμού έχει καμφθεί και δεν εμπνέει, τουλάχιστον στις αναπτυγμένες κοινωνίες, μαζικές συσπειρώσεις και παρεμβάσεις στο όνομά του. Οι πρόσφατες παγκόσμιου χαρακτήρα 2600 κινητοποιήσεις, για την κλιματική αλλαγή με αιχμή τις 300.000 κόσμου στη Νέα Υόρκη ή οι παλαιότερες πχ του παγκόσμιου κοινωνικού φόρουμ με το σύνθημα "οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη" ή  του κινήματος occupy Wall Street με το σύνθημα "είμαστε το 99%" ή οι εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές  στο Χονγκ Κονγ για την υπεράσπιση της Δημοκρατίας κα, επιβεβαιώνουν αυτές τις εκτιμήσεις. Το όραμα του σοσιαλισμού με απροσδιόριστους στόχους, ασαφείς επιλογές και αβέβαιες προπτικές, δεν δημιουργεί συνθήκες για την "οικοδόμησει τώρα"  ενός μαζικού κινήματος συσπείρωσης κοινωνικών και πολιτκών δυνάμεων με στόχο το σοσιαλισμό.

Σε ένα κόσμο που  εξακολουθεί να βυθίζεται στις βαθιές και πολυδιάστατες ανισότητες και χαρακτηρίζεται από νησίδες ψευδεπίγραφης ευημερίας εν μέσω ωκεανών φτώχειας, με μια αδύνατη  αριστερά, και με κοινωνίες που βασίζονται σε μεγάλο βαθμό, σε ένα αβάσιμο και απατηλό «όραμα», της συνεχούς διόγκωσης των υλικών αγαθών. Της αέναης διαδικασίας αναζήτησης της λεγόμενης «καλής ζωής» που στηρίζεται στον καταναλωτισμό. Της ανοχής συνθηκών αλλοτρίωσης και ατομισμού, με αδιαφορία για τη φτώχεια και την την εξαθλίωση, δεν ανοίγει μαζικό και διεθνή δρόμο για ένα απροσδιόριστο νέο όραμα σοσιαλισμού. 
Αντίθετα οι  ελπίδεςκαι η δίψα των λαών, για ένα κόσμο δημοκρατίας, δικαιοσύνης, οικολογικής ισορροπίας, ασφάλειας και ειρήνης παραμένουν επίκαιρες όσο ποτέ άλλοτε, στον  ορίζοντα ιδιαίτερα στην Ευρώπη και αλλού στον κόσμο. Δημιουργούν την ανάγκη για ένα νέο σύγχρονο πλαίσιο συλλογικού οράματος, ένα νέο διεθνισμό ανθρωπιστικό δημοκρατικό φιλειρηνικό, με οικοικολογικό περιεχόμενο στόχων, που θα αποτελέσει τον αναγκαίο συνεκτικό και μαζικό  ιστό, ο οποίος μπορεί να κρατήσει ενωμένη και αγωνιστική την κοινωνία και τις διεκδικήσεις της. Να συνθέσει, να αγωνιστεί και να κατακτήσει ένα όραμα ανθρωπιάς, δημοκρατίας πραγματικής κοινωνικής και οικολογικής ευημερίας, με βαθιές διαρθρωτικές αλλαγές και όχι τύπου σοσιαλδημοκρατίας, που θα σαρώνονται  εύκολα με την πρώτη συντηρητική στροφή. Μια νέα ευημερία  που προηγείται κατά τη γνώμη μου του σοσιαλιστικού οράματος της αριστεράς, το οποίο προφανώς δεν εγκαταλείπεται αλλά σήμερα έχει χάσει  τις αναφορές του και τη δυναμική του.