Εναλλακτική προοπτική στην Ευρώπη

Κορυφαίο και κρίσιμο πρόβλημα  στην πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ μετά τις ευρωεκλογές, η καταλυτική συμβολή του στις ευρωπαϊκές εξελίξεις, στις οποίες επιβάλλεται εκ των πραγμάτων να διαδραματίσει σοβαρό ρόλο, στο όνομα της αναδυόμενης για πρώτη φορά μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο  στο πολιτικό προσκήνιο με αξιώσεις, Ευρωπαϊκής Αριστεράς.

• Διότι στη νέα φάση που διέρχεται ο κόσμος, των σημερινών περιφερειακών και διηπειρωτικών ολοκληρώσεων, το παγκοσμιοποιούμενο νεοφιλελεύθερο αφήγημα, προσαρμοσμένο στις συνθήκες της χρηματοοικονομικής δραστηριότητας, κυριαρχεί επί των γεωπολιτικών, οικονομικών, κοινωνικών, πολιτιστικών και περιβαλλοντικών προβλημάτων σε παγκόσμιο, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο, και δυσκολεύει απελπιστικά τα κράτη έθνη να  επιλύσουν στο εσωτερικό τους, τα κρίσιμα προβλήματα της ανάπτυξης, της απασχόλησης, της κλιματικής αλλαγής, της ενεργειακής ασφάλειας, της ρύπανσης και της μόλυνσης του περιβάλλοντος. Συνθήκες που προκαλούν σημαντικές πολιτικές διεργασίες στην Ευρώπη και απαιτούν νέα θεσμική ώθηση για να μην οδηγηθεί στην διαφαινόμενη ήδη κατάρρευση του ενωσιακού οικοδομήματος.

• Η Αριστερά όπου Γής αγωνίζεται να ανασυγκροτηθεί για να αντιμετωπίσει τη νέα πραγματικότητα με ένα νέο διεθνισμό, ικανό να παρέμβει για να αντιμετωπίσει τη παγκοσμιοποιημένη  και αποκρουστική  κοινωνικά δομή του κόσμου. Η ανάγκη αυτή ισχύει ιδιαίτερα στην Ευρώπη, στην οποία επιχειρείται η οικοδόμηση ενός φιλόδοξου σχεδίου διηπειρωτικής ολοκλήρωσης, που θα την καταστήσει, κατά τους νεοφιλελεύθερους εμπνευστές και διαχειριστές της, ( Βλέπε αποφάσεις των Συνόδων Κορυφής της Λισαβόνας και της  Νίκαιας) την πρώτη οικονομική και ανταγωνιστική δύναμη του πλανήτη.

Όμως η χρηματοοικονομική κρίση του 2008 ανέτρεψε τις φιλόδοξες προβλέψεις της άρχουσας ευρωπαϊκής ελίτ και αν δεν υπάρξουν δομικού χαρακτήρα αλλαγές στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα δεν διασφαλίζεται πλέον η βιωσιμότητά του.

Η παρέμβαση της Αριστεράς

Στις συνθήκες αυτές η παρέμβαση της αδύναμης, μέχρι πρότινος, Ευρωπαϊκής Αριστεράς μπορεί να αποβεί, υπό προϋποθέσεις, καταλυτική. Χρειάζεται όμως:

• Εναλλακτικό όραμα  για την επαναθεμελίωση της Ευρώπης.

• Πολιτική και κοινωνική παρέμβαση για την αντιμετώπιση των συντηρητικών πολιτικών που επιχειρούν να ανατρέψουν το ευρωπαϊκό κοινωνικό πρότυπο.

• Αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών στα 28 κράτη μέλη.

• Ισχυροποίηση των αριστερών δυνάμεων και των κοινωνικών κινημάτων, που αντιτίθενται στο παρωχημένο μονεταριστικό μοντέλο το οποίο  επιμένει να συντηρεί η άρχουσα ευρωπαϊκή ελίτ, παρά τις ριζικές διαφοροποιήσεις που κυοφορούνται σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο, και την αδιέξοδη αναπτυξιακή πορεία της Ευρώπης που αγγίζει πλέον και τις χώρες του Ευρωπαϊκού Βορρά.

Αν μεταφέρουμε το πρόβλημα σε εθνικό επίπεδο, και εκτιμήσουμε την ασκούμενη πολιτική  του ΣΥΡΙΖΑ, η υπεροχή της στην ευρωπαϊκή παρέμβασή του, ήταν μέχρι σήμερα δημιουργική και αποτελεσματική για την ελληνική κοινωνία, Αυτό άλλωστε δείχνουν τα δημοκοπικά ευρήματα και όχι μόνον αυτά, αλλά και τα ανάλογα για την Ευρωπαϊκή Αριστερά στο σύνολό της, που αναδύεται  στο προσκήνιο μετά από την μακρόχρονη απουσία της από την πολιτική κονίστρα. Αδιαμφισβήτητη επιβεβαίωση, το εκλογικό αποτέλεσμα των ευρωεκλογών στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Όμως από εδώ και εμπρός απαιτείται εφαρμοσμένη πολιτική της Αριστεράς σε ευρωπαϊκό επίπεδο, το βάρος και την αποτελεσματικότητα της οποίας δεν μπορεί να επωμισθεί  μόνο ΣΥΡΙΖΑ και ακόμη η υπαρκτή πλέον πολιτικά  κοινοβουλευτική ομάδα του ΚΕΑ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αριστερός αναπροσανατολισμός

Επιβάλλεται ο αναπροσανατολισμός των εσωτερικών πολιτικών και κοινωνικών μετώπων στην Ευρώπη, που μέχρι σήμερα βρίσκουν εύκολη διέξοδο στις κάθε είδους  δογματισμούς και στις απλουστευτικές αντιλήψεις, που περιρρέουν δεξιά και αριστερά, με τη μορφή των εθνικιστικών, φασιστικών και εθνοκεντρικών πρακτικών. Απαιτείται ισχυρό  μέτωπο στις ευρωπαϊκές κοινωνικές και πολιτικές παρεμβάσεις, με προσπάθειες ανάδειξης του κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ), ως τον αξιόπιστο εκφραστή μιας εναλλακτικής πρότασης για την Ευρώπη, με ένα νέο ευρωπαϊκό όραμα κοινωνικής αλλαγής στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, που άλλωστε, αν κοιτάξουμε γύρω μας παρά τις αρνητικές εξελίξεις και την απομυθοποίηση του ενωσιακού οράματος, η Ευρώπη παραμένει η μοναδική περιοχή του κόσμου που οι κοινωνίες μπορεί να οραματίζονται και να διεκδικούν μια αριστερή, ριζοσπαστική  και οικολογική   προοπτική.

Για να παραμείνει επίκαιρο και να προωθηθεί στην Ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή και στην Ευρωπαϊκή κοινωνία, το υβριδικό εναλλακτικό  όραμα της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, πρέπει να  γίνει κατ’ αρχήν αποδεκτό από τις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Ήδη είναι ορατή η αδιέξοδη πορεία του  μοντέλου οικοδόμησης της ενιαίας Ευρώπης, όπως αυτή προωθήθηκε από τις δυνάμεις της άρχουσας ευρωπαϊκής ελίτ (Χριστιανοδημοκρατών και Σοσιαλδημοκρατών) που κυριάρχησε τα τελευταία τριάντα χρόνια στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή, με παντελή απουσία της Αριστεράς.

Η Αριστερά επανέρχεται σήμερα στο ευρωπαϊκό προσκήνιο και επιχειρεί να παρέμβει, όταν μια νέα ύφεση χτυπάει την πόρτα της Ευρώπης. Εάν δεν διαμορφωθούν  οι τέσσερεις βασικοί πυλώνες που υποστηρίζουν το ευρωπαϊκό οικοδόμημα η ένωση της Ευρώπης δεν μπορεί να προχωρήσει. Η ολοκλήρωση της νομισματικής πολιτικής, οι μεταρρυθμίσεις του θεσμικού πλαισίου δημοκρατικοποίησης της ένωσης, η διαμόρφωση κοινής δημοσιονομικής πολιτικής και  η  εδραίωση  ενιαίου και πλήρως ελεγχόμενου τραπεζικού συστήματος στη  υπηρεσία της βιώσιμης ανάπτυξης,  συγκροτούν τους τέσσερεις πυλώνες επαναθεμελίωσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για να μετατραπεί η οραματική ενόραση της ενοποίησής της με μια πιο  ολοκληρωμένη  στρατηγική. Στρατηγική που θα προωθούσε την αύξηση των δαπανών για τις κρατικές υποδομές μέσω της έκδοσης ομολόγων από τη ΕΚΤ ή την αγορά ομολόγων των κρατών μελών από την ΕΚΤ από τη δευτερογενή αγορά. Την αναθεώρηση των κανόνων των ελλειμάτων, ώστε να εξαιρούνται οι επενδυτικές δαπάνες. Τη  συνταγματοποίηση μιας σύγχρονης υπερεθνικής μορφής δημοκρατίας που θα συνδέσει με δημοκρατικούς όρους το "υπερεθνικό" με το "εθνικό". Την κοινή ενεργειακή και επικοινωνιακή πολιτική, απαραίτητη για την βιώσιμη ανάπτυξη της Ευρώπης.   Αν η Ευρωπαϊκή Αριστερά αποδεχτεί την πρόκληση να προωθήσει την εναλλακτική αυτή πολιτική, θα ανοίξει ο δρόμος για την ευημερία, τη βελτίωση της θέσης της Ευρώπης στο διεθνή καταμερισμό, την κατάργηση των ανισοτήτων, των διακρίσεων, της ανισομερούς ανάπτυξης, της κοινωνικής αδικίας και της καταστροφής του περιβάλλοντος.  Σωρευτικά θα προωθήσει το όραμα της  κοινωνικής αλλαγής και του σοσιαλισμού στην Ευρώπη.