Αντε πάλι νέος Νόμος για τη "ρύθμιση" των ΜΜΕ

Εισαγωγή

Το παρόν κείμενο αποτελεί επεξεργασία ειδικών Ομάδας του Τμήματος Επικοινωνίας του ΣΥΡΙΖΑ το 2014 που όμως ποτέ δεν προωθήθηκε για εκτέλεση από την Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ για λόγους που οφείλονταν σε διαφωνίες στο κυβερνητικό επιτελείο με την τότε επισφαλή και άπειρη γνώση του περί του θέματος των Ανεξάρτητων Αρχών που συμπεριλαμβάνουν ως γνωστόν  και την ρύθμιση και εποπτεία των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας (ΕΣΡ). Μάλιστα μετά από αυτή την επεγεργασία περιέργως πως το Τμήμα Επικοινωνίας διέκοψε σταδιακά τη λειτουργία του και η χάραξη της επικοινωνιακής πολιτικής του Κόμματος ενσωματώθηκε  στις κυβερνητικές αρμοδιότητες.

Σήμερα μετά την πρόθεση της Κυβέρνησης να ικανοποιήσει το σύνολο των απαιτήσεων των καναλαρχών  και να εκπληρώσει τη συμβολή τους στο αγώνα για την κατάληψη της εξουσίας προωθεί τροποποιήσεις του Νόμου περί των ΜΜΕ Κατά πληροφορίες τροποποιεί τον πρόσφατο «Νόμο Παππά» 4339/2015 με προκλητικές παρεμβάσεις υπέρ των καναλαρχών που είδαν ευρέως το φως της δημοσιότητας. Από τις αντιδράσεις του δημοσιογραφικού κόσμου η προωθούμενη τροποποίηση της κυβέρνησης δεν αποτελεί κεραυνό εν αιθρία. Μεχρι σήμερα από το 1955 όλες οι κυβερνήσεις μηδέ εξαιρουμένου του ΣΥΡΙΖΑ προχώρησαν στο ίδιο δύσβατο μονοπάτι. Προσπαθούσαν να προσαρμόσουν το θεσμικό πλαίσιο των ΜΜΕ στις δικές τους κομματικές επιδιώξεις και σκοπούς αγνοώντας την ελληνική κοινωνία την συνταγματική επιταγή και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Η τελευταία παταγώδης αποτυχία ήταν ο 'νόμος Παππά" που επιχείρησε να κάνει τομή και να αφαιρέσει αρμοδιότητες από το ΕΣΡ και την πάτησε με την απόρριψη διατάξεων του Νόμου από το ΣτΕ. Αξίζει τον κόπο αυτή η υπόθεση να γίνει μείζον πολιτικό θέμα για να σταματήσει αυτό το αίσχος τα ΜΜΕ, να είναι εξαρτήματα και ενεργούμενα κομματικών επιδιώξεων. Δεν θα ξεχάσω τη μεγάλη ανοησία που ακούστηκε δυστυχώς στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, ότι, «αυτοί έχουνε τα εμπορικά κανάλια και εμείς την ΕΡΤ» Αξίζει επομένως να διαβαστεί αυτό το κείμενο από το πολιτικό προσωπικό, μήπως και ανακοπεί αυτή η παράνοια του ελέγχου των ΜΜΕ που σήμερα ουδείς μπορεί να τα ελέγξει ολοκληρωτικά σε πλανητικό επίπεδο, σε περιφερειακό η Εθνικό. Απλά να τα ρυθμίσει μπορεί και να τα εποπτεύσει για να σέβονται τις κοινωνίες που ενημερώνουν

Ιστορικό

Ως καταιγίδα είχε ενσκήψει, ο έντονος κλυδωνισμός του «κράτους δικαίου» των δημοκρατικών εγγυήσεων, των δικαιωμάτων και των ελευθεριών, από την πάλαι ποτέ σκληροπυρηνική πολιτική της νεοφιλελεύθερης μνημονιακής συμμαχίας, Ν.Δ ΠΑΣΟΚ. Διαχρονικά έχει καταγραφεί αθορύβως ένα ακόμη θύμα, δίπλα στην ανάλγητη οικονομική και κοινωνική πολιτική ισοπέδωση, που άσκησαν πριν και μετά την κρίση, οι Ανεξάρτητες Διοικητικές Αρχές. Η ρυθμιστική αιχμαλωσία που τους επιβλήθηκε, έπληξε με σφοδρότητα και τον ευαίσθητο τομέα της επικοινωνίας, ευνόησε  τη διαπλοκή και τη χειραγώγηση της ενημέρωσης δημόσιου και εμπορικού τομέα ενημέρωσης, με σημαντικές  επιπτώσεις  των συμφερόντων της κοινωνίας των πολιτών. 

Οι Ανεξάρτητες Διοικητικές   Αρχές (Α.Α), αποτελούν σύγχρονες θεσμικές μορφές που λειτουργούν μεταξύ κράτους και αγορών, και μεταξύ κράτους και πολιτών,  για να ασκούν εποπτεία ρύθμιση και έλεγχο, σε κρίσιμους τομείς της διοικητικής, οικονομικής και κοινωνικής δραστηριότητας, στους οποίους αμφισβητείται έντονα, είτε από την κοινωνία των πολιτών, είτε από οικονομικά ή συντεχνιακά συμφέροντα, ή κάθε αδιαφανής, ιδιοτελής ή παράνομη κρατική παρέμβαση καθώς και οι αθέμιτες οικονομικές πρακτικές των επιχειρήσεων και των παντός είδους οικονομικών και άλλων συμφερόντων (π.χ εργολάβων, κερδοσκόπων, διαμεσολαβητών, τυχοδιωκτών κ.α) που κατέχουν και δεσπόζουσα θέση στους τομείς αυτούς.

Η κάθε ασύδοτη, αυθαίρετη  και  άνομη δραστηριότητα της εκτελεστικής εξουσίας προκαλεί με την πολιτική πρακτική της διαμεσολάβησης, την αδιαφανή, αποσπασματική, εξαρτημένη και ανεπαρκή εκπλήρωση της « θεσμικής αποστολής» των Ανεξάρτητων Διοικητικών Αρχών, απαξιώνοντάς τες στα μάτια της κοινωνίας των πολιτών αντί να τις ενδυναμώσει ώστε να αποτελούν τον ενδιάμεσο κοινωνικά αποδεκτό διοικητικό θεσμό που θα λειτουργεί με αυξημένη νομιμότητα και απόλυτη δικαιοπρακτική αντίληψη στο πλαίσιο των νόμων.

Επειδή όμως καμία εξουσία ή αρχή σε ένα δημοκρατικό κράτος δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι απαλλαγμένη από το δημόσιο έλεγχο, οι ανεξάρτητες αρχές πέραν από τη διοικητική, οικονομική και θεσμική αυτοτέλειά τους, πρέπει να λογοδοτούν και να ελέγχονται ουσιαστικά απ’ ευθείας από το κοινοβούλιο, μέσω των επιτροπών του, (από την Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας), αφού η Βουλή των Ελλήνων αποτελεί στα δημοκρατικά καθεστώτα «κυβερνώσα δύναμη». Μερικές  Ανεξάρτητες Αρχές λόγω της σπουδαιότητάς τους είναι και συνταγματικά κατοχυρωμένες και παράλληλα να λειτουργούν πάντα χωρίς καμία εξαίρεση στο πλαίσιο της κείμενης νομοθεσίας.

Οι Α.Α δεν διαμορφώνουν δικές τους πολιτικές, ανεξάρτητα ή ερήμην από τις εκλεγμένες κυβερνήσεις. Απλώς στο πλαίσιο της εφαρμογής του Συντάγματος και των νόμων και της ασκούμενης πολιτικής εκδίδουν και ελέγχουν με πλήρη διαφάνεια διοικητικές πράξεις, επιβάλλουν ρυθμίσεις, γνωμοδοτούν, αδειοδοτούν, σύμφωνα με το ισχύον νομικό, εθνικό, και ευρωπαϊκό πλαίσιο. Θεσμικές λειτουργίες που διευκολύνουν και ομαλοποιούν τις σχέσεις κεντρικής εξουσίας, αγορών και κοινωνίας των πολιτών.

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ Α.Α

Η Κυβέρνηση και τα κόμματα  αξιολογούν και ταυτόχρονα εγγυώνται τη λειτουργία τους και εποπτεύουν τον έλεγχό τους από τη Βουλή που είναι η «κυβερνώσα δύναμη»,  στους κρίσιμους τομείς που λειτουργούν και παρεμβαίνουν, προκειμένου να διασφαλιστούν όροι υγιούς  ανταγωνισμού, διαφάνειας, λογοδοσίας και ρυθμίσεις, προς όφελος των πολιτών, ανδρών και γυναικών, της προστασίας των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων απέναντι στους κινδύνους νέων μορφών επικοινωνίας και χειραγώγησης, τις αυθαιρεσίες της κεντρικής διοίκησης και των επιχειρήσεων σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος.

Η καθιέρωσή τους στο σύστημα εξουσιών της χώρας δεν έγινε σιωπηρώς ή αυτομάτως.  Ήταν καρπός μιας συγκεκριμένης «εκσυγχρονιστικής»  αντίληψης, για την εδραίωση της  νομιμοποίησης της εκτελεστικής εξουσίας, αλλά  και την προσπάθεια των εκάστοτε κυβερνώντων να μεταθέσουν ευθύνες για να  νομιμοποιούσουν τις πολιτικές τους και να μειώσουν τις δικές τους ευθύνες. Επιπροσθέτως οι Α.Α αντιμετώπισαν επιφυλάξεις από πολλές πλευρές (δογματικές πολιτικές αντιλήψεις, δικαστική εξουσία, συντηρητικούς κύκλους), από τους οικονομικούς ανταγωνιστές των αγορών και τα κυρίαρχα ιδιωτικά συμφέροντα.

Στην  πρόσφατη περίοδο πριν και μετά την πολύμορφη κρίση της χώρας, η χειραγώγηση και η περιθωριοποίηση των περισσοτέρων Α. Α ήταν  προκλητική. Ο ρόλος και η προοπτική τους θα μπορούσε  να έχει αλλάξει Σήμερα  υπό τις νέες πολιτικές και θεσμικές  προϋποθέσεις, με την κυβέρνηση της Αριστεράς, ή και χωρίς αυτήν από τη Βουλή με αναβαθμισμένες και ανανεωμένες θεσμικά, διοικητικά οργανωτικά ιδιότητες, ,ώστε να παίξουν νέο σημαντικό ρόλο που θα συναρτάται ευθέως με τους στόχους, τη θεσμική υπόσταση και το προοδευτικό έργο της Δημόσιας Διοίκησης που ως  γνωστόν σήμερα νοσεί βαρέως.

ο ρόλος των κυβερνήσεων στην απαξίωση των Α.Α

Η Ελληνική κοινωνία παρακολουθούσε τα τελευταία χρόνια πριν και μετά το ξέσπασμα  της κρίσης, την προσπάθεια εξάρτησης και ενσωμάτωσής των Α.Α στη δικομματική εξουσία των μνημονιακών κυβερνήσεων. Τις σκόπιμες καθυστερήσεις στην ανάπτυξη τους, αντί της ανέλιξής τους, της διασφάλισης της οικονομικής και θεσμικής αυτοτέλειά τους και της λειτουργίας τους που πολύ λίγο προσομοίαζε με ανεξάρτητες διοικητικές αρχές. Λειτουργούσαν κυρίως  ως υποκατάστατα και ενεργούμενα υποκείμενα της εκάστοτε κυβέρνησης, σε διάφορους τομείς όπως:

• Στο άναρχο τοπίο στα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας και τη μη νόμιμη λειτουργία των Ραδιοτηλεοπτικών Σταθμών(Ρ/Τ) επί τριακονταετία (από το 1989), που εκκολάφτηκε  από την ανυπαρξία ελέγχου(ΕΣΡ), την αδιαφάνεια, στα ασυμβίβαστα, την ανυπαρξία του  πόθεν έσχες, τη υπερσυγκέντρωση, την παραβατικότητα, στο ιδιοκτησιακό καθεστώς τη λειτουργία των εμπορικών μέσων. Στις συνθήκες ανομίας και ανυπαρξία εποπτείας    προκλήθηκαν, παντελής έλλειψη έγκυρης, ανεξάρτητης, ελεύθερης και πολυφωνικής ενημέρωσης, υποβάθμιση του πολιτιστικού περιεχομένου  της ψυχαγωγίας, της επιμόρφωσης και πλήρη εγκατάλειψη της προστασίας της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της παιδικής ηλικίας και των καταναλωτών/χρηστών, συνθέτοντας την σημερινή αποκρουστική «επικοινωνιακή χωματερή» του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου στη χώρα μας.

• Στην τραγική πολιτικά περίπτωση επίσης, της περιβόητης πρώην Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας που μετά το όνειδος των «Greek Statistics» που μας διέσυρε διεθνώς ως κράτος- μέλος της Ε.Ε, πριν και μετά τη δημοσιονομική κατάρρευση της χώρας,  και στη συνέχεια μεταλλάχθηκε σε Ελληνική Στατιστική Αρχή και έκτοτε  εποπτεύεται  από την Κυβέρνηση και την Ευρωπαϊκή Στατιστική Επιτροπή.

η ψηφιακή μετάβαση

Σήμερα έχει «ολοκληρωθεί» στη Χώρα μας από της μνημονιακές κυβερνήσεις μια ψευδεπίγραφη μετάβαση στην ψηφιακή τεχνολογία, με προκλητικά διαβλητό και ευνοϊκό για τα συμφέροντα των ιδιοκτητών των εμπορικών μέσων τρόπο. Η μετάβαση μεθοδεύτηκε με αντισυνταγματικό τρόπο προς όφελος των επικοινωνιακών δραστηριοτήτων των περιβόητων, κατά Κωστα Καραμανλή, «νταβατζήδων». Οι «καναλάρχες» απέκτησαν νέα κερδοφόρα δραστηριότητα, των «παρόχων δικτύου» (digea) για τη διάδοση του ψηφιακού σήματος σε όλη την Ελληνική Επικράτεια, που δεν έχει ακόμη καλύψει όλη την επικράτεια, με απλόχερη και φτηνή διάθεση συχνοτήτων του ραδιοφάσματος, που αποτελούν ως γνωστόν ακριβό εθνικό πόρο.    

Χωρίς ενημέρωση της κοινωνίας των πολιτών για το τι σημαίνει μετάβαση στη ψηφιακή τεχνολογία των οπτικοακουστικών μέσων και με κόστος πρόσθετων συσκευών για τους καταναλωτές

Με συνοπτική διαδικασία που ευνόησε το ιδιωτικό επιχειρηματικό κατεστημένο των εμπορικών ραδιοτηλεοπτικών μέσων και των εμπόρων ηλεκτρονικών συσκευών, σε βάρος του Δημόσιου συμφέροντος, του υπέρτερου αγαθού της ενημέρωσης και των χρηστών /καταναλωτών που επιβαρύνθηκαν το κόστος του εξοπλισμού της μετάβασης παρά τις διαφορετικές υποδείξεις και  τις κοινοτικές οδηγίες. 

Χωρίς ολοκληρωμένη και διαφανή εθνική πολιτική παραγωγής περιεχομένου και  δικτύων πρόσβασης.

Χωρίς πολιτική διαχείρισης και εποπτείας  των νέων μέσων κοινωνικής δικτύωσης που συνοδεύουν την ψηφιακή έκρηξη.

Χωρίς καν να έχει ρυθμιστεί για πολλοστή  φορά μέσα σε 30 χρόνια, το μείζον θέμα της αδειοδότησης και της ρύθμισης των ραδιοτηλεοπτικών σταθμών της Χώρας. Η Ελλάδα είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα  όπου τα ιδιωτικά Οπτικοακουστικά μέσα λειτουργούν μέχρι σήμερα σε συνθήκες ανομίας. Η περιγραφή του πρωτοφανούς φαινομένου της ανοικτής διαπλοκής είναι συγκλονιστική. Παρά την ψήφιση από τη σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ του πρόσφατου νέου Νόμου για την αδειοδότηση των ραδιοτηλεοπτικών σταθμών και την εξελισσόμενη  δημοπρασία των συχνοτήτων, η υλοποίησή των επιταγών του νόμου δεν μπορεί ακόμη να πραγματοποιηθεί, διότι το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης(ΕΣΡ) που είναι η ανεξάρτητη αρχή αρμόδια για την υλοποίηση της διαδικασίας της νόμιμης αδειοδότησής τους είναι «διαλυμένο μαγαζί»  Έτσι και σήμερα, χωρίς κανένα απολύτως έλεγχο τα εμπορικά κανάλια συνεχίζουν το διευρυμένο σε παραβατικότητα Οπτικοακουστικό  έργο τους, με τον ποιο άνετο τρόπο, για να  να διαχειριστούν με άνεση τα τεράστια ελλείμματά τους που το ύψος τους ανέρχεται σε αστρονομικά ποσά. Οι μνημονιακές δυνάμεις αξιοποιούν την συνταγματική επιταγή της συγκρότησής του ΕΣΡ  σύμφωνα με το άρθρο 101^Α του Συντάγματος με τη διαμόρφωση ευρύτερης πλειοψηφίας των 4/5, αρνήθηκαν  να συναινέσουν στην συγκρότηση του ΕΣΡ παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις της κυβέρνησης και του τότε Προέδρου της Βουλής 

Παραμένουν κατ’ αυτόν τον τρόπο ανύπαρκτοι οι έλεγχοι διαφάνειας στα οικονομικά τους των Ραδιοτηλεοπτικών σταθμών. Ανύπαρκτες και οι οριοθετήσεις και οι απαγορεύσεις που συνοδεύουν τον έλεγχο των ιδιοκτησιών των μέσων επικοινωνίας. Ανύπαρκτη και η αποφυγή συγκέντρωσης υπερβολικής δύναμης επιρροής από κάθε ιδιοκτήτη Μ.Μ.Ε. Επίσης η ανυπαρξία ελέγχου κατάχρησης δεσπόζουσας θέσης στην ραδιοτηλεοπτική αγορά και των ασυμβίβαστων δραστηριοτήτων(δημόσιες εργολαβίες  και άλλες δραστηριότητες). Ο έλεγχος του τρόπου απόκτησης οικονομικών μέσων για την ίδρυση ραδιοφωνικής ή τηλεοπτικής επιχείρησης. Η ονομαστικοποίηση των μετοχών του μετοχικού κεφαλαίου των επιχειρήσεών τους. Ο έλεγχος της  απαγόρευσης της  συμμετοχής των εξωχώριων εταιριών(off shore) στη μετοχική σύνθεση των κεφαλαίων τους. Η μερική απαγόρευση συμμετοχής ξένου κεφαλαίου (Εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης). Ο έλεγχος διαφάνειας στη μετοχική σύνθεση του κεφαλαίου, στον ιδιοκτήτη του μέσου, στους  εταίρους του, ημεδαπούς ή αλλοδαπούς, στο βασικό μέτοχο, στο διευθυντικό στέλεχος της επιχείρησης, και στα κάθε είδους παρένθετα πρόσωπα, όπως συζύγους, συγγενείς οικονομικά εξαρτημένα άτομα ή εταιρείες, τους μετόχους της επιχείρησης μέχρι φυσικού  προσώπου .Έστω και αν ο πρόσφατος νέος νόμος προβλέπει την αντιμετώπιση πολλών από τις προαναφερθείσες ελλείψεις και στρεβλώσεις και κυρίως την ανυπαρξία νομιμότητας.

√ Όλα τα παραπάνω μέτρα που επιβάλλονται από το Σύνταγμα της χώρας (άρθρα 14,15) και πρόσφατα από την ισχύουσα νομοθεσία παραμένουν ανεφάρμοστα. Αν εφαρμοστεί με συνέπεια, μια ριζικά διαφορετική πολιτική στον ευαίσθητο αυτό τομέα των Ανεξάρτητων Αρχών μπορεί  να περιοριστούν τα ελλείμματα της διαφάνειας και της οικονομικής διαπλοκής στα Εμπορικά Οπτικοακουστικά μέσα, να επιβληθεί ο έλεγχος της διαφάνειας, του «πόθεν έσχες» και της οικονομικής αυτοτέλειας των ιδιοκτητών των μέσων, πριν «σκάσει» η φούσκα της επικείμενης οικονομικής κατάρρευσής τους από τα δυσβάστακτα χρέη τους, με χιλιάδες εργαζομένους στα Οπτικοακουστικά μέσα στο έλεος της ανεργίας.

Η Ριζοσπαστική  Αριστερά

  Ο  Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, συνέβαλε στο παρελθών στη δημοκρατικοποίηση  του  θεσμού των Ανεξάρτητων Αρχών. Η επιλογή των μελών των συμβουλίων τους και η θεσμική κάλυψη της προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας των μελών τους, στις συνταγματικά κατοχυρωμένες αρχές, από τη Βουλή των Ελλήνων, ήταν πρόταση του, που τελικά υιοθετήθηκε, εντάχθηκε στο Σύνταγμα  του 2001 (Άρθρο 101^Α Συντ). Ο ΣΥΡΙΖΑ  όμως μετά τη συγκρότησή του σε ενιαίο κόμμα το 2012  στις συνθήκες της κρίσης αλλά και κατά την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας δεν ασχολήθηκε με το πρόβλημα αυτό της εξυγίανσης των Ανεξάρτητων Αρχών.  Οι προτάσεις του  δεν έχουν δημοσιοποιηθεί ακόμη, σε επίσημο ντοκουμέντο του ΣΥΡΙΖΑ.

Σήμερα μετά το μνημονιακό αρμαγεδδώνα, η λειτουργία των Ανεξάρτητων Αρχών, που έχουν επεκταθεί  «σωρηδόν» σε πολλούς διοικητικούς τομείς, «ρυθμίζεται», για τις συνταγματικά κατοχυρωμένες από το  τους Ν 3051/2002 και  4055/2012. Η «ρύθμιση»  είναι αδιαφανής και ψευδεπίγραφη. Ανάλογα ισχύουν και για τις υπόλοιπες που ρυθμίζονται επί τη βάσει του «ως ο νόμος ορίζει»

√ Στην ουσία οι περισσότερες αρχές είναι ενσωματωμένες στο σύστημα της κεντρικής εξουσίας, με αποτέλεσμα να έχει απολεσθεί, ο ανεξάρτητος ρόλος τους, ενώ η λειτουργία τους είναι υπονομευμένη και ελέγχεται πλήρως από την εκάστοτε κυβέρνηση. Αποτέλεσμα να ακούγονται διάφορες επιφυλάξεις και παραφωνίες προς τη λαθεμένη  κατεύθυνση  της κατάργησή τους.

Οι Α.Α στο σύνολό τους αποτελούν ένα νέο πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης, που χρήζει, επίκαιρης αξιολόγησης, εξέτασης, αναδιάρθρωσης και παρέμβασης με τη δέουσα σοβαρότητα, για να μην πισωγυρίσουμε οριστικά σε περιόδους του ασύδοτου κρατισμού και στην πλήρη νεοφιλελεύθερη ασυδοσία της Κεντρικής Διοίκησης,  στις συνθήκες της πολύμορφης κρίσης που μαστίζει τη χώρα μας.

Το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ), η Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων(ΕΕΤΤ), Η Επιτροπή Ανταγωνισμού (ΕΑ) δεν μπόρεσαν να συντονιστούν και να αντιμετωπίσουν τον ασύδοτο και παραβατικό τρόπο της λειτουργίας των εμπορικών ΜΜΕ και να αποτρέψουν την εκχώρηση της διαχείρισης της κρίσιμης για τη χώρα ψηφιακής εποχής στα ιδιωτικά συμφέροντα.

Αναβάθμιση των Ανεξάρτητων Αρχών

Προφανώς υπάρχει μείζον πολιτικό ζήτημα συνολικής επαναξιολόγησης,  αναβάθμισης και θεσμικής θωράκισης ορισμένων Α.Α που σχετίζονται με το επικοινωνιακό χάος που επικρατεί στη χώρα μας, όπως το ΕΣΡ η ΕΕΤΤ, η Ε.Α Κορυφαία ρύθμιση η ανεξαρτησία τους από την κεντρική εξουσία που αποτελεί βασικό λόγο ύπαρξης των Ανεξάρτητων Αρχών.

Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να επεξεργαστεί  και να  καθορίσει τα κριτήρια, που θα συγκροτούν  και θα αναδιαρθρώσουν τις Ανεξάρτητες Αρχές με όρους πλήρους ανεξαρτησίας τους αλλά και διαφάνειας των ενεργειών τους. Πιο συγκεκριμένα πρέπει να καθορίσει μια σειρά σημαντικών κριτηρίων που θα που θα διασφαλίσουν τη διοικητική και οικονομική αυτοτέλειά τους:

1.Το κριτήριο επιλογής του επικεφαλής τους (στις μονοπρόσωπες αρχές), των προέδρων και των μελών τους, με τρόπο που να διασφαλίζει την ανεξαρτησία τους από τις κυβερνήσεις τα ιδιωτικά συμφέροντα και τα κόμματα. Ο ρόλος της Βουλής στην επιλογή τους κάτω από κατάλληλες θεσμικές προϋποθέσεις, επιλογής των μελών των Προέδρων ή των επικεφαλής τους, μπορεί να αποβεί καταλυτικός για την ενίσχυση της ανεξαρτησίας τους με αυστηρή αξιολόγηση και έλεγχο των προσόντων του έργου τους και του προσωπικού τους κύρους Οι διαδικασίες που είχαν θεσμοθετηθεί μέχρι σήμερα για το σκοπό αυτό, είτε οδήγησαν σε παραλυτικές καταστάσεις, είτε υποβάθμισαν την αξιοπιστία τους, είτε το χειρότερο, τις ενσωμάτωσαν στο σύστημα της κεντρικής εξουσίας

 

2.Τις αρμοδιότητές τους, πρέπει να καθοριστούν με ακρίβεια και σαφήνεια. Για παράδειγμα ενίσχυση της ρυθμιστικής αρμοδιότητάς τους που αφορά στον έλεγχο της διαφάνειας της ιδιοκτησίας των Ραδιοτηλεοπτικών Μέσων ενημέρωσης, στη μετοχική σύνθεσή των κεφαλαίων των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στα Μέσα Ενημέρωσης και στις αρμοδιότητες που περιλαμβάνουν, στη συγκρότηση και την εποπτεία των παρόχων δικτύου ηλεκτρονικών υπηρεσιών, στην  κατανομή των συχνοτήτων, στον έλεγχο των προγραμμάτων και του περιεχομένου, στην προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας των ανηλίκων και των καταναλωτών/χρηστών. Τη θεσμοθέτηση  μιας σύνθετης διαδικασίας ρύθμισης και συντονισμού της εποπτείας στον ασκούμενο έλεγχο  των Επικοινωνιακών Μέσων, από ομάδα συντονισμένων Αρχών (ΕΣΡ, ΕΕΤΤ, ΕΑ), ώστε να αποσαφηνιστούν πλήρως τα κανονιστικά και ρυθμιστικά καθήκοντά των Α.Α. και να αναβαπτιστεί ο έλεγχος της διαφάνειας και του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των Οπτικοακουστικών πλέον επιχειρήσεων παρόχων δικτύων και περιεχομένου

Να απαλλαγούν από το δικαίωμα του εκάστοτε αρμόδιου Υπουργού να μπλοκάρει ή να παραλύει τη λειτουργία τους και το ρυθμιστικό ρόλο τους. Για σημαντικές Α.Α, (εκτός των συνταγματικά κατοχυρωμένων) ο ρόλος της Βουλής σήμερα περιορίζεται στην έκφραση γνώμης της αρμόδιας Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας, ενώ ο αρμόδιος Υπουργός διορίζει όλα τα μέλη πλην του προεδρείου τους και  πρακτικά ισχυροποιεί το ρόλο της Κεντρικής Εξουσίας σε βάρος τους, ενώ δεν υφίσταται ουσιαστικός έλεγχος στις Αρχές από καμία  Επιτροπή της Βουλής 

 

3.Τον προϋπολογισμό που τους διατίθεται, ενισχυμένο και με μορφές αυτοχρηματοδότησης  ώστε να διασφαλίσουν, ως προς την επάρκειά των πόρων του, τη βασική προϋπόθεση ικανοποιητικής και αποτελεσματικής λειτουργίας τους. Πρακτικές οικονομικής εγκατάλειψής τους ή περιορισμού των πόρων τους λειτουργούν αντικειμενικά στην πράξη ως μηχανισμοί υποβάθμισης και υπονόμευσης της εποπτικής και ελεγκτικής  ικανότητάς τους.    

 

4.Τη στελέχωση των Υπηρεσιών τους, που αφορά στην επάρκεια του    επιστημονικού  και διοικητικού προσωπικού τους με σαφή καθορισμό των αρμοδιοτήτων του.  που έχουν ιδιαίτερη σημασία στις Α.Α, αφού ασχολούνται με σοβαρά αντικείμενα που σχετίζονται, με υψηλή επιστημονική κατάρτιση, ειδική τεχνογνωσία, τη λειτουργία της οικονομίας σε προηγμένους και δυσλειτουργικούς τομείς και τα διεθνοποιημένα θεσμικά πεδία  π.χ για ελέγχους εξωχώριων εταιριών,   διευρυμένους οικονομικούς ελέγχους, χάραξη και επικαιροποίησης χαρτών κατανομής συχνοτήτων με διεθνείς προεκτάσεις κ.α καθώς και απαραίτητες γνώσεις στο δεσμευτικού χαρακτήρα και υψηλού επιπέδου γνωστικό αντικείμενο αναγκαίων  ευρωπαϊκών δραστηριοτήτων στον τομέα της ψηφιακής επικοινωνίας.

 

5.Την κατάργηση του "αρμόδιου" Υπουργού Μέσων Ενημέρωσης που δεν υπάρχει σε κανένα άλλο ευρωπαϊκό κράτος (Σε όλη την Ευρώπη υπάγονται στο Υπουργείο Πολιτισμού), την αφαίρεση όλων ανεξαιρέτως των αρμοδιοτήτων που εξοπλίζουν τον εκάστοτε «αρμόδιο Υπουργό» να στραφεί κατά των αποφάσεών τους, καθώς και το Υπουργικό «δικαίωμα» που εμποδίζει τη δραστηριοποίησή τους (όπως π.χ η προαπαιτούμενη εισήγηση  Υπουργού  για τη λειτουργία των αδειοδοτήσεων των Ραδιοτηλεοπτικών μέσων από το ΕΣΡ), την κάλυψη της θεσμικής ανεπάρκειας των Αρχών να συντάσσουν επί μέρους δευτερεύουσες κανονιστικές πράξεις για να διευκολύνουν το έργο τους. Οι ανεξάρτητες αρχές θα ελέγχονται και εποπτεύονται από την Βουλή των Ελλήνων

 

6.Τη διαφάνεια, τη λογοδοσία και τη δημοσιότητα των αποφάσεών τους. Το ισχύον θεσμικό πλαίσιο για τη δημοσιότητα των αποφάσεων και τη λογοδοσία των Αρχών είναι ελλιπές. Η συχνότητα και το είδος της λογοδοσίας των Αρχών είναι αδιευκρίνιστη. Το μόνο αποσαφηνισμένο στοιχείο είναι οι τυπικές ετήσιες εκθέσεις των πεπραγμένων τους και οι ακροάσεις που πραγματοποιούνται στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής με ασήμαντη δημοσιότητα και χωρίς κανένα άλλο αποτέλεσμα. Είναι παντελής η απουσία οποιασδήποτε απόφασης ή επίσημης πληροφορίας σχετικά με την αποτελεσματικότητα της αξιολόγησης της δράσης των Α.Α από τη Βουλή.  Είναι για αυτό απαραίτητη η νομοθετική παρέμβαση  της Βουλής  και οι  τυχόν νομοθετικές πρωτοβουλίες της, για διαρθρωτικού χαρακτήρα βελτιώσεις του πλαισίου λειτουργίας των Α.Α, σύμφωνα με τις σύγχρονες εξελίξεις πχ εφαρμογή νέας τεχνολογίας ή άλλες υπερεθνικού επιπέδου ρυθμίσεις π.χ εναρμόνιση Ευρωπαϊκών Οδηγιών  που αφορούν στον Οπτικοακουστικό Τομέα.