Περιβάλλον και πολιτική στο χάος

Ο χωρικός σχεδιασμός στην Ελλάδα ως Γνωστόν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά μέχρι σήμερα αποτελεί το όνειδος των Κυβερνήσεων, των Συμβολαιογράφων, των καταπατητών και των εκτελεστών της άναρχης Δόμησης. Αφορά τα εγκλήματα που έχουν προκληθεί από τις Κυβερνήσεις της ρεμούλας και των πελατειακών σχέσεων αλλά και με την ανοχή από τους Έλληνες πολίτες ,που συμβιβάστηκαν, να αγοράσουν και να χτίσουν όπου δει, σε ρέματα, λεκάνες απορροής, άθλια οικιστικά συγκροτήματα πόλεων, και χωριών, που σήμερα είναι σε τραγική κατάσταση από πλευράς χωροταξικής δόμησης και ρυμοτομικών ρυθμίσεων, με επικίνδυνα ανερχόμενη όχληση και ρύπανση του περιβάλλοντος, εγκατάσταση αυθαίρετων, πρόχειρων και άναρχων υποδομών δήμων και κοινοτήτων.

Μέχρι πρότινος πριν ξυπνήσει η συνειδητή εκδικητικότητα της φύσης που επηρεασμένη από την κλιματική κρίση που την απειλεί, εξακοντίζει ανελέητα τους κεραυνούς της, το πυρ, τις άγριες κακοκαιρίες , τη καταστροφική για την ανθρώπινη ύπαρξη, φυσικών φαινομένων, μείωση στης στάθμης των θαλασσών που θα αναγκάσει τους πληθυσμούς πολλών παράλιων περιοχών να εγκαταλείψουν τα υπάρχοντά τους, ενισχύοντας ήδη πληθωρικά παγκόσμια μεταναστευτικά και προσφυγικά ρεύματα, την επικίνδυνη αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη, ενώ για το άμεσο μέλλον κυοφορούνται αξιόπιστες έρευνες ακόμα για νέες τεράστιες αποκολλήσεις Ηπείρων.

Κατά καιρούς, διαχρονικά, οι Έλληνες πολίτες ανέχθηκαν για ευνόητους λόγους ανέχειας και κοινωνικής εγκατάλειψης να συμβιβαστούν , να αγοράσουν με δόσεις οικόπεδα εκτός οικιστικών περιοχών, να χτίσουν όπου δει, σε ρέματα, λεκάνες απορροής, ήδη άναρχα οικιστικά συγκροτήματα πόλεων, και χωριών που σήμερα είναι πλέον σε άθλια και επικίνδυνη κατάσταση. Η ρύπανση και οι σκουπιδότοποι, είναι φορείς της πρόκλησης επιδημιών απαράδεκτες για Ευρωπαϊκό Κράτος και το χάος από πλευράς χωροταξικής δόμησης και εγκατάστασης των επί πλέον αυθαίρετων, πρόχειρων και άναρχων υποδομών δημοτικών αρχόντων που σήμερα συμβάλλουν στην πρόκληση πλημμυρών, πυρκαγιών και απωλειών ανθρώπινων ζωών και καταστροφών μαζί με μαζικές μεταναστευτικές ροές στο ζωικό περιβάλλον και αλλοιώσεις στο φυσικό ανάγλυφο της χώρας. Μέχρι πρότινος πριν "ξυπνήσει" η συνειδητή εκδικητικότητα της φύσης, ήλθαν στο γεωφυσικό πεδίο τα πολύ σοβαρά και εκτεταμένα φαινόμενα της κλιματικής κρίσης, που απειλούν στο κοντεινό μέλλον το πλανήτη και την ανθρώπινη ύπαρξη. Και από τότε Η φύση χτυπά ανελέητα για τη σωτηρία της, αφού ως γνωστόν ότι ο Πλανήτης Γη είναι είναι ένα κλειστό σύστημα ανθρώπινων και φυσικών πόρων που φτάνει στα όριά του. Δυστυχώς στην Ελλάδα, όλα αυτά που σε συντομία περιέγραψα , μας αφήνουν όλους παγερά αδιάφορους

και το ανίκανο διαχρονικά πολιτικό προσωπικό κάτι ψελλίζει για την κλιματική αλλαγή που τη θυμάται αν γίνει καμιά μεγάλη καταστροφή και μετά κυνηγάει την ουρά του με μια κωμικοτραγική πρακτική για να βρει το Χ"πετρή, που φταίει για το μαύρο χάλι αυτής της χώρας Δεν αφήνει απέξω από τις ευθύνες βεβαίως την οργανωμένη κοινωνία των πολιτών, που στην πλειοψηφία της ζει με την αθλιότητα της, σε μια εξόχως αλλοτριωμένη κατάσταση (Ποια Ευρώπη και πράσινα άλογα) και ξυπνάει για μαρτυρηθεί μόλις πνιγεί η πεθάνει κανένας δικό της άνθρωπος , και να επανέλθει αργότερα να τιμήσει τις απώλειες της με νέα πελατειακά ανταλλάγματα